Spis treści
Sergio Ottolina
Sergio Ottolina w 1964 | ||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1942 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 kwietnia 2023 | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
174 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Sergio Ottolina (ur. 23 listopada 1942 w Lentate sul Seveso[1], zm. 28 kwietnia 2023[2] tamże) – włoski lekkoatleta sprinter, medalista mistrzostw Europy.
Zdobył brązowy medal w biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajął wraz z kolegami 5. miejsce[3]. Wywalczył także złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz brązowy medal w biegu na 200 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1963 w Neapolu[4][5]. 21 czerwca 1964 w Saarbrücken wyrównał rekord Europy w biegu na 200 metrów wynikiem 20,4[6]. Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajął 8. miejsce w finale biegu na 200 metrów. Startował na tych igrzyskach również w sztafecie 4 × 100 metrów, która zajęła w finale 7. miejsce[1].
Zdobył srebrny medal w sztafecie szwedzkiej 4+3+2+1 okrążenie na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie (sztafeta włoska biegła w składzie Bruno Bianchi, Sergio Bello, Ottolina i Ippolito Giani)[7]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie odpadł w półfinale biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajął 6. miejsce[8]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1967 w Tunisie[4]. Odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, natomiast w sztafetach 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów zajął w finałach dwukrotnie 7. miejsce[1].
Oprócz rekordu Włoch na 200 metrów był również rekordzistą na 400 metrów (46,2 s 9 maja 1965 w Sassari), trzykrotnie poprawiał rekord w sztafecie 4 × 100 metrów, doprowadzając go do wyniku 39,2 s (4 października 1968 w Meksyku) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów (do wyniku 3:04,6 20 października 1968 w Meksyku)[9].
Sergio Ottolina był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w 1963 i 1964, w biegu na 200 metrów w 1964 i 1966[10] oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1960 i 1965[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Sergio Ottolina [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ ''Addio Sergio Ottolina, Guascone dello Sprint'' [online], fidal-lombardia.it [dostęp 2023-04-28] (wł.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 125, 129.
- ↑ a b Podio internazionale dal 1908 al 2008. Uomini [online], sportolimpico.it, 1 listopada 2008, s. 8 [dostęp 2021-05-03] (wł.).
- ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2012-01-28] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 357.
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 15. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 133, 138.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 18, 25, 171, 182.
- ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2012-01-28] (ang.).
- ↑ Campionati “assoluti” – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it, s. 21 [dostęp 2021-05-03] (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sergio Ottolina, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-01-28] (ang.).