wieś | |
Panorama Sieniawki | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
225-250[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
1065[3] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
59-921[4] |
Tablice rejestracyjne |
DZG |
SIMC |
0188890 |
Położenie na mapie gminy Bogatynia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego | |
50°53′47″N 14°50′37″E/50,896389 14,843611[1] |
Sieniawka (niem. Kleinschönau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia, nad Nysą Łużycką.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Sieniawka to duża wieś leżąca na Pogórzu Izerskim, na zachodnim skraju Kotliny Turoszowskiej, na prawym brzegu Nysy Łużyckiej, na wysokości około 225–250 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Od 1945 roku w gminie Opolno Zdrój, od 1954 w gromadzie Biedrzychowice Górne, przekształconej w 1959 r. w osiedle typu miejskiego. Od 1973 r. w gminie Bogatynia. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1065 mieszkańców[3]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Bogatynia.
Przejście graniczne
[edytuj | edytuj kod]Do roku 2007 znajdowało się tutaj drogowe przejście graniczne do Niemiec Sieniawka-Żytawa.
Transport
[edytuj | edytuj kod]Przez wieś przebiegają drogi lokalne 2361D i 2363D[5]. Na północnym wschodzie od wsi znajduje się droga transgraniczna DW 332[2].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- kościół filialny parafii w Porajowie[7] pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, z 1660, 1794
- kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela, z XVIII w.
Inne zabytki[2]:
- koszary
- nieczynne lotnisko
Szpital i dawne koszary w Sieniawce
[edytuj | edytuj kod]W budynkach dawnych koszar w Sieniawce mieści się Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych. W czasach III Rzeszy w budynkach tych i wydrążonych pod nimi podziemiach znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen i zakładów lotniczych Junkers Flugzug und Motorenwerke. Produkowano tu m.in. podzespoły do bombowca Ju 188 oraz turboodrzutowego myśliwca Me 262. Prawdopodobnie wytwarzano też silniki odrzutowe do pocisków V1 i V2[8]. W laboratorium obozowym przeprowadzano natomiast eksperymenty medyczne pod nadzorem Josefa Mengele[9].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
-
Dawne koszary
-
Dawne koszary
-
Pomnik
-
Tablica na pomniku
-
Tablica z planem obozu pracy przymusowej
OSP
[edytuj | edytuj kod]W Sieniawce funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna (OSP), która została założona w 1947 roku. W 2011 roku (22 lipca) jednostka ta została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122267
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 312–315. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1165 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Podstawowe Informacje [online], powiat.zgorzelec.pl [dostęp 2020-01-31] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 256. [dostęp 2012-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Porajowie. [dostęp 2023-12-27].
- ↑ P. Kałuża, Zagadka zatopionej fabryki, Focus Historia nr 3(50)/2011, s. 57.
- ↑ Joanna Lamparska: Imperium małych piekieł. Mroczne tajemnice obozu Gross-Rosen. Znak Horyzont, 2019. ISBN 978-83-240-5756-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.