Stanisław Łazarski

Stanisław Łazarski

Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1849 Jeleśnia
Data i miejsce śmierci	18 listopada 1938 Witkowice
Poseł na Sejm Krajowy Galicji X kadencji
Okres	od 1913 do 1914
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Łazarski (ur. 30 listopada 1849 w Jeleśni, zm. 18 listopada 1938 w Witkowicach) – adwokat, poseł do Sejmu Krajowego Galicji.

Był synem Józefa i Weroniki ze Suvadów, bratem Józefa (1854-1924), lekarza, profesora farmakologii i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego i Mieczysława (1852-1930).

Uzyskał tytuł doktora praw. Został adwokatem. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej pełnił mandat posła do Sejmu Krajowego Galicji VIII kadencji (1901-1907) (okręg Biała, w 1906 roku z powodu nieporozumień z gminą m. Biała złożył mandat^[1], w jego miejsce obrano Rudolfa Lukasa), IX kadencji (1908-1913) (okręg Biała, w 1912 objął mandat po zmarłym ks. Stanisławie Stojałowskim) i X kadencji (1913-1914) (okręg Biała). W 1907 uzyskał mandat posła do austriackiej Rady Państwa kadencji XI (1907–1911), kandydując ze stronnictwa postępowych demokratów w okręgu Biała-Żywiec-Wadowice^[2].

W 1908 był obrońcą w procesie Wandy Krahelskiej. Prezes rady powiatu bialskiego.

Został pochowany w Bielsku-Białej.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[3]
• Tytuł Honorowego obywatela Oświęcimia (9 grudnia 1925)

• Stanisław Łazarski – profil na stronie Sejm Wielki. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-08].
• Jerzy Zdrada: Stanisław Łazarski – profil na stronie Internetowego Polskiego Słownika Biograficznego. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-03-08].