Stig Larsson

Stig Larsson

Stig Larsson (2021)
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1955 Skellefteå
Narodowość	szwedzka
Język	szwedzki
Multimedia w Wikimedia Commons

Stig Larsson (ur. 20 lipca 1955 roku w Skellefteå, Szwecja) – szwedzki poeta, dramatopisarz, prozaik, scenarzysta, reżyser filmowy i telewizyjny.

Urodził się w Skellefteå, gdzie mieszkał do piątego roku życia, po czym rodzina przeprowadziła się do Umeå. Jego pierwszy wiersz Hösten opublikowano w 1964 r. w dzienniku lokalnym „Västerbotten-Kuriren”. W latach 1977–1979 studiował reżyserię w Instytucie Dramatycznym w Sztokholmie^[1].

W 1975 roku, jako dwudziestolatek, zaczął wydawać w Umeå czasopismo filmowe „Kod”. W 1977 roku przeniósł redakcję do Sztokholmu i zmienił nazwę czasopisma na „Kris: kritik, estetik, politik” (szw. Kryzys: krytyka, estetyka, polityka) – w sferze zainteresowań periodyku była literatura, filozofia, teatr, taniec i sztuka^[2]. Na łamach „Kris” publikowano przekłady tekstów teoretycznych takich autorów jak Jacques Derrida, Roland Barthes, Maurice Blanchot, co przyczyniło się do wprowadzenia filozofii i estetyki postmodernistycznej w szwedzkich sferach kulturalnych i intelektualnych. Do pierwszych twórców publikujących na łamach „Kris” należeli również Horace Engdahl, Anders Olsson, Arne Melberg(inne języki) oraz Aris Fioretos(inne języki)^[3]. Stig Larsson był członkiem redakcji „Kris” w latach 1977–1988^[4].

Według anegdoty, ze względu na zbieżność imienia i nazwiska z innym szwedzkim pisarzem, Stiegem Larssonem, ten drugi zmienił swoje imię ze „Stig” na „Stieg”, by dziennikarze i publiczność mogły odróżnić obu twórców^[5].

Zadebiutował w 1979 roku powieścią Autyści (szw. Autisterna), uznaną przez krytykę i uważaną za pierwszą szwedzką powieść postmodernistyczną i ważne dzieło dla nowego pokolenia literatów lat 80. XX wieku^[6].

• 1979 – Autisterna (fragmenty tłumaczyła na polski Magdalena Wasilewska-Chmura^[7])
• 1984 – Nyår
• 1986 – Introduktion
• 1989 – Komedin I
• 1992 – Om en död
• 1998 – Wokas lax?
• 1999 – Helhjärtad tanke
• 2000 – Avklädda på ett fält
• 2012 – När det känns att det håller på ta slut (autobiografia)
• 2017 – Folk på ön

• 1981 – Minuterna före blicken
• 1982 – Den andra resan
• 1985 – Samtidigt, på olika platser
• 1987 – Deras ordning
• 1988 – Händ!
• 1990 – Ändras
• 1991 – Ett kommande arbete
• 1992 – Uttal
• 1993 – En andra resa
• 1993 – Likar
• 1994 – Ordningen
• 1995 – Matar
• 1997 – Natta de mina

• 1987 – VD
• 1991 – Pjäser
• 2011 – Realism

• 1981 – Krig och kärlek
• 1989 – Ängel
• 1990 – Kaninmannen
• 1990 – Nigger
• 1991 – Under isen
• 2007 – August

• 1988 – VD
• 1989 – Miljonerna på fickan
• 1989 – Miraklet i Valby
• 1989 – Ängel
• 1990 – Kaninmannen
• 1995 – Sommaren
• 1995 – Svinet
• 1997 – Grötbögen
• 2000 – Jesus lever

• 1980 – Stypendium Alberta Bonniera dla młodych pisarzy
• 1985 – Stig Carlson-priset
• 1987 – Nagroda Signe Ekblad-Eldh
• 1990 – Złoty Żuk za scenariusz do filmu Miraklet i Valby
• 1990 – Nagroda literacka dziennika „Göteborgs-Posten”
• 1997 – Nagroda Doblouga
• 1997 – Nagroda Poetycka Szwedzkiego Radia
• 2001 – Nagroda Gerarda Bonniera^[8]
• 2006 – Nagroda Bellmana^[9]
• 2008 – Samfundet De Nios Särskilda pris