Strzelec Górka Stanisławów

Strzelec Górka Stanisławów

Pełna nazwa	Klub Sportowy Strzelec Górka Stanisławów
Data założenia	1922
Data rozwiązania	1939
Państwo	Polska
Stadion	Stadion Górka
Stroje domowe Stroje wyjazdowe

Strzelec Górka Stanisławów (pełna nazwa: Klub Sportowy Strzelec „Górka” Stanisławów) – polski klub piłkarski z siedzibą w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie). Rozwiązany podczas II wojny światowej.

Chronologia nazw:

• 1922–1934: KS Górka Stanisławów
• 1934–1939: KS Strzelec Górka Stanisławów

Klub Sportowy Górka w Stanisławowie został założony w maju 1922 roku, kiedy to Stanisław Wołoszyn zaczął jednoczyć lokalnych nastolatków w „Towarzystwo Przyjaciół Młodzieży Uczniowskiej”, które na początku swojej działalności zajmowało się przede wszystkim edukację duchową. Członkowie Towarzystwa za pieniądze otrzymane z różnych dotacji wybudowali swoimi rękami dom, który później stał się siedzibą SKS Górka. Z czasem towarzystwo zaczęło propagować również i wychowanie fizyczne, ponieważ zostało przemianowane na Sokolski Klub Sportowy Górka.

Pierwsza wzmianka o piłkarskiej drużynie „Górka” znajduje się w lokalnej prasie w maju 1927 roku^[1]. Beniaminek nie znalazł godnego przeciwnika w klasie C i natychmiast awansował do klasy B. W rozgrywkach o Puchar Stanisławowa zespół zajął trzecie miejsce po Rewerze i Stanisławowii. 22 lutego 1934 został przekształcony w Klub Sportowy Strzelec „Górka” i otrzymywał wsparcie finansowe od rządu za przygotowanie młodych ludzi do służby w wojsku^[2]. Po utworzeniu stanisławowskiego OZPN (1933), w 1934 debiutował w Klasie A. Wkrótce stał się jedną z najsilniejszych drużyn w Stanisławowie^[3]. 12 lipca 1936 w Kałuszu w meczu barażowym o mistrzostwo stanisławowskiego OZPN zespół piłkarski przegrał z Pogoń Stryj 4:0 (3:0). W następnym sezonie 1936/37 w meczu barażowym o mistrzostwo 17 czerwca 1937 przegrał z Rewerą Stanisławów 2:0 (0:0)^[4]. Dopiero w 1939 zdobył mistrzostwo stanisławowskiego OZPN.

W 1939 roku w rywalizacji o I ligę Państwową z pierwszą drużyną grupy lwowskiej Junakiem Drohobycz (0-4, 1-6), grupy lubelskiej Unią Lublin (0-3, 1-5) oraz grupy wołyńskiej Policyjnym KS Łuck (3-2, 2-2) niestety okazali się przegranymi. Klub zajął tylko 3 miejsce w grupie południowo-wschodniej^[5].

Wiosną 1939 prezesem klubu pozostawał kpt. Ignacy Lubczyński, a członkiem honorowym klubu został wtedy prezydent Stanisławowa, Franciszek Kotlarczuk^[6].

We wrześniu 1939, kiedy wybuchła II wojna światowa, klub przestał istnieć.

W 1940 na bazie klubu był stworzony radziecki klub Łokomotyw Stanisławów^[7].

• mistrz ligi okręgowej Stanisławowskiego OZPN: 1938/39.

• Kazimierz Trampisz - reprezentant Polski

• Encyklopedia piłkarska FUJI, Kolekcja klubów, tom 4: "Lwów i Wilno", Andrzej Gowarzewski