Dzisiaj
Akcja styczniowa w getcie warszawskim – akcja eksterminacyjna przeprowadzona przez okupantów niemieckich w getcie warszawskim 18–21 stycznia 1943 roku, której celem było wywiezienie do obozu zagłady w Treblince około 8 tys. Żydów, którzy przebywali nielegalnie na terenie dzielnicy zamkniętej. 18 stycznia Niemcy i ich kolaboranci wkroczyli do getta. Spotkali się z biernym oporem Żydów, którzy ignorując wezwania do dobrowolnego stawiennictwa, usiłowali przeczekać akcję w schronach i kryjówkach. Z kolei Żydowska Organizacja Bojowa, mimo początkowego zaskoczenia, podjęła zbrojną walkę w obronie ludności. Po czterech dniach Niemcy wycofali się z getta. Co najmniej 5 tys. Żydów zostało wywiezionych i zgładzonych w Treblince, a kolejnych 1171 zamordowano w domach i na ulicach. Mimo że celem Niemców nie była całkowita likwidacja getta, przerwanie akcji powszechnie przypisano oporowi żydowskich bojowników. Znacznie wzrósł autorytet ŻOB wśród mieszkańców getta, jej działania zyskały także uznanie polskiej ludności oraz Polskiego Państwa Podziemnego. Była to pierwsza akcja deportacyjna w getcie warszawskim, która spotkała się ze zbrojną odpowiedzią żydowskiego ruchu oporu. Czytaj więcej…
Jutro
Grecja na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – siedmioosobowa kadra sportowców reprezentujących Grecję na igrzyskach w 2010 roku w Vancouver. W reprezentacji znalazło się czterech mężczyzn i trzy kobiety. Wzięli oni udział w ośmiu konkurencjach w trzech dyscyplinach sportowych – biathlonie, biegach narciarskich oraz narciarstwie alpejskim. Grecy nie zdobyli żadnego medalu. Najwyżej sklasyfikowanym greckim reprezentantem podczas igrzysk w Vancouver został Vasilios Dimitriadis w alpejskim slalomie mężczyzn, w którym zajął 33. miejsce. Rolę chorążego reprezentacji podczas ceremonii otwarcia igrzysk pełnił Atanasios Tsakiris, dla którego występ w Vancouver był piątym olimpijskim startem w karierze. W trakcie ceremonii grecka reprezentacja tradycyjnie weszła na stadion jako pierwsza. Był to siedemnasty start Grecji na zimowych igrzyskach olimpijskich. Czytaj więcej…
Pojutrze
Torfowiec brunatny – gatunek mchu z rodziny torfowcowatych. Rozpowszechniony na półkuli północnej, choć głównie w strefie tundry oraz borealnej. W Polsce jest gatunkiem dość rozpowszechnionym w pasie wybrzeża i pojezierzy po Pojezierze Wielkopolskie na południu. Dalej na południe jest rozproszony – obecny jest na Dolnym Śląsku oraz Torfowiskach Orawsko-Nowotarskich. Gatunek zanika z powodu degradacji siedlisk; ma status gatunku narażonego i podlega ochronie gatunkowej. Związany jest z torfowiskami wysokimi. Gatunek jest charakterystyczny z powodu tworzenia zwartych kopuł, których darń jest wyrównana i brązowa. Istotnymi cechami diagnostycznymi, wyróżniającymi go od innych, podobnych torfowców, są brązowe łodyżki i zaokrąglone na końcach listki łodyżkowe. Uznawany jest za gatunek łatwo rozpoznawalny, jak na torfowca. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Chevrolet Stylemaster – samochód osobowy klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet w latach 1945–1948. Produkowano je w ramach trzech lat modelowych, począwszy od modelu 1946 roku, różniących się głównie wyglądem atrapy chłodnicy. Samochód miał typowe przedwojenne linie nadwozia, z wyodrębnionymi błotnikami i silnie wystającym wąskim nosem maski, aczkolwiek zgodnie z ostatnią modą przełomu lat 30/40. błotniki były masywne, opływowo wydłużone, płynnie łączące się z maską. Napędzany był silnikiem R6 o pojemności 3,5 l. Na rynku amerykańskim należał do najtańszego popularnego segmentu. Droższy jedynie o 75 dolarów model Chevrolet Fleetmaster różnił się od modelu Stylemaster lepszym wykończeniem i wyposażeniem. Łącznie wyprodukowano na rynek amerykański ponad 500 tysięcy sztuk. Produkowano je ponadto w Australii i Belgii. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Stanisław Wyspiański (ur. 15 stycznia 1869 w Krakowie, zm. 28 listopada 1907 tamże) – polski literat i artysta wizualny: dramaturg, poeta, malarz, grafik, architekt. Jako pisarz związany z dramatem symbolicznym. Tworzył w epoce Młodej Polski. Był uczniem Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego twórczość była wszechstronna: jako malarz wyspecjalizował się w tworzeniu secesyjnych obrazów techniką pastelu; jako architekt zasłynął też stworzeniem między innymi polichromii do kościoła Franciszkanów w Krakowie w 1897 roku. Sławę zdobył także jako twórca dramatów o historii i perspektywach społeczeństwa polskiego pod zaborami. Dorobek Wyspiańskiego jako dramaturga przyczynił się do tego, że bywa on nazywany czwartym wieszczem polskim. Utwory literackie Wyspiańskiego ekranizowali tacy artyści, jak Konrad Swinarski oraz Andrzej Wajda; wielokrotnie upamiętniano też jego dorobek. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Okręty rakietowe typu Orkan – seria trzech małych okrętów rakietowych, zbudowanych na zamówienie Marynarki Wojennej w oparciu o kadłuby nieukończonych okrętów projektu 151, pozyskanych ze stoczni VEB Peenewerft. Jednostki, początkowo pozbawione kierowanych pocisków przeciwokrętowych, wcielono do służby w Marynarce Wojennej w latach 1992, 1994 oraz 1995 jako okręty rakietowe projektu 660. W wyniku modernizacji przeprowadzonej w latach 2008–2009 okręty wyposażono w nowoczesny sprzęt elektroniczny, spełniający standardy NATO, oraz przeciwokrętowe pociski kierowane RBS15. Zmodernizowane jednostki oznaczono jako okręty rakietowe projektu 660M. Jednostki typu Orkan służą w stacjonującym w Gdyni Dywizjonie Okrętów Bojowych 3. Flotylli Okrętów i stanowią jeden z jej głównych elementów uderzeniowych. Ich zadaniem jest wykonanie ataków rakietowych na okręty nawodne i statki przeciwnika, zwalczanie środków napadu powietrznego, zapewnianie eskorty dla własnych okrętów i statków, a także patrolowanie oraz ochrona szlaków komunikacyjnych oraz wybranych obszarów morskich. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Alopias superciliosus – gatunek morskiej ryby chrzęstnoszkieletowej, lamnokszałtnej z rodziny kosogonowatych. Występuje w wodach wszechoceanu. Płat górny płetwy ogonowej jest długi jak reszta ciała. Rekina cechują też bardzo duże oczy, które rozciągnięte przechodzą na stronę grzbietową. A. superciliosus osiąga maksymalnie 488 cm długości ciała. Gatunek epipelagiczny, nerytyczny, ale także epibentosowy. Odżywia się rybami otwartej toni oraz dennymi, które ogłusza za pomocą uderzeń swego ogona. Młode zjadają jaja oraz według części źródeł swoje rodzeństwo. Samica wydaje na świat zwykle dwa młode, czasem cztery. Gatunek nie jest groźny dla człowieka, ludzie zaś stanowią główne zagrożenie dla niego. Jego mięso suszone, wędzone oraz świeże, dodatkowo przyprawione solą kuchenną jest przeznaczone do konsumpcji, z płetwy przygotowywana jest zupa z płetwy rekina, skóra jest stosowana jako surowiec, a tran jest źródłem witamin; od lat 60. i 70. XX wieku znajduje się go jako przyłów w połowach tuńczyków i marlinów. Przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody został sklasyfikowany w kategorii gatunku narażonego. Nie jest znana dokładna liczebność populacji, ale trend populacji wydaje się być spadkowy. Czytaj więcej…