Spis treści
Tadeusz Michał Powidzki
Data i miejsce urodzenia |
27 września 1880 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1960 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Michał Powidzki, także Tadeusz Michał Sternberg-Powidzki[1] (ur. 27 września 1880 w Brodnicy, zm. 23 kwietnia 1960 w Poznaniu) – dziennikarz, działacz niepodległościowy, społeczny oraz narodowej demokracji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Leona i Eufrozyny z Drzażdzyńskich. Uczęszczał do Królewskiego Gimnazjum w Gnieźnie, gdzie wstąpił do propagującej polskość, tajnej organizacji samokształceniowej Towarzystwo Tomasza Zana, był jej skarbnikiem, a następnie prezesem. W 1903 w klasie maturalnej za przynależność do T.T.Z, decyzją pruskiego sądu, w wyniku procesu gnieźnieńskich gimnazjalistów, został wydalony ze szkoły oraz skazany na 6 tygodni więzienia[2]. Podjął pracę w gazecie „Lech. Gazeta Gnieźnieńska”[3]. Następnie studiował na politechnice w Darmstadt. Od 1908 mieszkał w Poznaniu. Pracował w „Orędowniku Wielkopolskim” i „Kurierze Poznańskim”. Był członkiem Ligi Narodowej[4]. Działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” w Poznaniu i Gnieźnie. 10 kwietnia 1921 został prezesem wielkopolskiego „Sokoła”. W latach 30. pełnił funkcję prezesa Porozumienia Prasowego Polsko-Jugosłowiańskiego, za co król Jugosławii Aleksander I Karadziordziewić odznaczył go w grudniu 1933 Krzyżem Oficerskim Orderu Korony Jugosłowiańskiej[5][6]. Był działaczem Stronnictwa Narodowego.
Podczas okupacji wysiedlony do Ostrowca Świętokrzyskigo, tam prowadził tajne nauczanie. Po wojnie uczył w szkole budowlanej, pracował w „Kurierze Wielkopolskim” i w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu[potrzebny przypis]. Był członkiem akademickiej korporacji „Demetria”[7]
Jest autorem Sokół wielkopolski w dążeniu do niepodległości, zbioru pieśni patriotycznych Poznański śpiewnik polski. Przetłumaczył pracę duńskiego autora Carstena Haucha Rodzina polska oraz książkę norweskiego pisarza E. Bolstada Spekulant.
Zmarł w Poznaniu. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 7 kwatera A-4-14)[8].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[9]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Jugosłowiańskiej (Jugosławia, 1933)[5][6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski Słownik Biograficzny.
- ↑ Wspomnienia absolwentów / 1978 – T. Powidzki. Stowarzyszenie Absolwentów I LO. [dostęp 2014-04-23]
- ↑ Dawid Jung , Informacje lokalne – Zapomniane tuzy gnieźnieńskiego dziennikarstwa [online] [dostęp 2017-04-05] (pol.).
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 581.
- ↑ a b Obchody święta narodowego Jugosławii w Poznaniu. Narodowe Archiwum Cyfrowe. [dostęp 2014-04-27]
- ↑ a b Święto Jugosławiańskie w Poznaniu s.2. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2014-04-27]
- ↑ K!Demetria. Archiwum Korporacyjne. [dostęp 2014-04-23].
- ↑ Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2023-04-02] .
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za zasługi na polu narodowo-społecznem”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa Encykopedia Gniezna i Ziemi Gnieźnieńskiej wyd. Towarzystwo Miłośników Gniezna, Gniezno 2011. ISBN 978-83-932928-0-6.
- Członkowie Ligi Narodowej
- Członkowie Towarzystwa „Sokół”
- Członkowie Towarzystwa Tomasza Zana
- Ludzie urodzeni w Brodnicy (województwo wielkopolskie)
- Ludzie związani z Gnieznem
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na Cmentarzu na Junikowie
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Jugosłowiańskiej
- Polacy wysiedleni z Wielkopolski 1939–1941
- Politycy Stronnictwa Narodowego
- Polscy dziennikarze prasowi
- Urodzeni w 1880
- Zmarli w 1960