Tadeusz Pyszkowski

Tadeusz Pyszkowski

Pełne imię i nazwisko	Tadeusz Stefan Pyszkowski
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1915 Warszawa
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 2007 Warszawa
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1928–1930 Huragan Wołomin 1930–1937 Warszawianka 13 (3)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Stefan Pyszkowski (ur. 24 lipca 1915 w Warszawie, zm. 12 sierpnia 2007 tamże) – polski piłkarz i dziesięcioboista, dziennikarz sportowy, sprawozdawca radiowy, przez 18 lat kierownik Redakcji Sportowej Programu I Polskiego Radia S.A.

Urodził się w rodzinie Józefa (1871–1934) i Władysławy z Dublasiewiczów (1874–1964). Ukończył gimnazjum Władysława IV w Warszawie. W latach 1935–1939 zaliczył dwa lata Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Piłkarz, zawodnik Huragana Wołomin (1928–1930) i Warszawianki (1930–1937), w ekstraklasie zagrał 13 meczów, zdobył 3 gole.

W czasie okupacji niemieckiej, w latach 1940–1944, był kierownikiem filii firmy Chrześcijański Hurt Kolonialny.

Po wojnie, od 12 kwietnia 1945 do 31 grudnia 1975 r. pracował w Polskim Radiu początkowo jako spiker, od 1947 jako sprawozdawca sportowy, a następnie pełnił także funkcje kierownicze w Redakcji Audycji Sportowych: sekretarza redakcji i zastępcy kierownika (od 1 lipca 1955), p.o. kierownika redakcji (od 1 maja 1957) i od 1 stycznia 1962 do emerytury w 1975 - kierownika centralnej Redakcji Sportowej w Warszawie. W 1948 r. relacjonował m.in. rozgrywający się na trasie Warszawa-Praga pierwszy w historii, kolarski Wyścig Pokoju. W 1953 r., był jednym ze sprawozdawców relacjonujących mistrzostwa Europy w Boksie rozgrywające się w warszawskiej Hali Gwardii, gdzie Polacy wywalczyli 5 złotych i po dwa srebrne i brązowe medale. W 1973 r., relacjonował słynny mecz Anglia-Polska, odbywający się na londyńskim stadionie Wembley, gdzie Polacy zremisowali uzyskując awans na Mistrzostwa Świata w 1974 r.

Wypowiedź Tadeusza Pyszkowskiego - „Oj, strzelaj, prędzej, strzela...” z relacji z meczu pucharowego między Legią Warszawa a Slovanem Bratysława rozgrywanego 19 września 1956 r., gdy Polacy wygrali dwa do zera, od ponad pół wieku stanowi czołówkę sygnału „Kroniki sportowej” Programu I Polskiego Radia.

Zmarł w warszawskim szpitalu, pochowany 23 sierpnia 2007 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 43A-4-13)^[1][2].

• Srebrny Krzyż Zasługi (30 maja 1947)^[3]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (7 stycznia 1955)^[4]

• Bogdan Tuszyński. Sport na antenie Polskiego Radia w okresie powojennym (1945–1981). „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. T. XXXII, nr 2, s. 105–120, 1993. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0137-2998. [dostęp 2023-08-24]. 
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.