Titanoeca spominima – gatunek pająka z rodziny podkamieniakowatych.

Gatunek ten opisany został w 1866 roku przez Władysława Taczanowskiego jako Amaurobius spominimus. Opisu dokonał na podstawie okazów odłowionych w 1865 roku w Warszawie „na piaskach za Pragą”^[1].

Pająk ten osiąga od 2,9 do 4,6 mm długości ciała^[2]. Karapaks ma żółtawobrązowy^[3] do pomarańczowobrązowego^[2], z przodu nieco ciemniejszy. Rudobrązowe z ciemniejszymi bokami szczękoczułki mają po 3 ząbki na krawędziach przednich i po 2 na tylnych. Sternum ma kolor żółtawobrązowy^[3] do szarego^[2] i na brzegach jest ciemniejsze. Odnóża są jasnobrązowawe^[3] do brązowych, z wierzchu szaro pociemniałe^[2]. Opistosoma (odwłok) może mieć wierzch od szarobrązowego^[3] przez ciemnoszary po czarny^[2]. Kądziołki przędne są ciemnobrązowo ubarwione^[3].

Nogogłaszczki samca mają golenie o dwóch apofizach: prolateralnej z wciętym szczytem oraz dorsalnej z długim kolcem i trójkątnym wierzchołkiem. Przewód nasienny tworzy w tegulum pętlę skierowaną dogrzbietowo. Konduktor ma ostrogę z wąskim czubkiem^[3]. Płytka płciowa samicy ma szczelinowate, niekiedy robiące wrażenie trójkątnych otwory kopulacyjne^[2][3]. Zbiorniki nasienne mają zaokrąglony kształt^[3].

Pająk znany z Niemiec, Austrii, Szwecji, Finlandii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Albanii i Rosji^[4][2]. Preferuje siedliska ciepłe, piaszczyste, skąpo porośnięte, gdzie bytuje pod kamieniami^[2][3]. Osobniki dojrzałe aktywne są od kwietnia^[2] do początku września^[3].