Tomasz Konarzewski

Tomasz Konarzewski (1924)
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1904 Sieradz
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1974 Łódź
Obywatelstwo	Polska
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	127
Zwycięstwa	98
Porażki	16
Remisy	13
Multimedia w Wikimedia Commons

Tomasz Konarzewski (ur. 17 lipca 1904 w Sieradzu, zm. 20 lutego 1974 w Łodzi) – polski bokser, olimpijczyk.

Był czołowym polskim bokserem lat dwudziestych XX wieku. Walczył głównie w wadze ciężkiej, choć niekiedy boksował o kategorię niżej. Mierzył 181 cm wzrostu i ważył 84 kg. Sześciokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski: w wadze ciężkiej w 1924, 1925, 1926, 1932 i 1933 oraz w wadze półciężkiej w 1930. W 1925 tytuł przyznano mu bez walki, gdyż był jedynym zawodnikiem w kategorii ciężkiej.

Startował w igrzyskach olimpijskich w Paryżu 1924 w wadze ciężkiej, ale przegrał pierwszą walkę (podobnie jak inni polscy pięściarze). Dwa razy uczestniczył w mistrzostwach Europy. W Berlinie 1927 zajął 4. miejsce w wadze ciężkiej (choć przegrał oba pojedynki), a w Budapeszcie 1930 dotarł do ćwierćfinału wagi półciężkiej. Trzykrotnie walczył w reprezentacji Polski w meczach międzypaństwowych, osiągając 1 remis i ponosząc 2 porażki w latach (1930–1932).

Występował w barwach klubów łódzkich: Łódzkiego Klubu Bokserskiego, Unionu Łódź i IKP Łódź, startując w latach 1922–1933.

Stoczył 127 walk, 98 wygrał, 13 zremisował i 16 przegrał.

Po zakończeniu kariery był trenerem bokserskim, w latach 1957-1961 pracował w Stali Stalowa Wola^[1]. Miał dwóch synów i córkę^[2][3]. Jego syn Zygmunt (1932-1970) był także znanym bokserem, mistrzem i wicemistrzem Polski. Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi (kwatera 2)^[4].

• Polski Komitet Olimpijski: Tomasz Konarzewski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
• Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.)