Topologia sieci komputerowej – model układu połączeń różnych elementów (linki, węzły itd.) sieci komputerowej. Określenie topologia sieci może odnosić się do konstrukcji fizycznej albo logicznej sieci[1].
Topologia fizyczna opisuje sposoby fizycznej realizacji sieci komputerowej, jej układu przewodów, medium transmisyjnych. Poza połączeniem fizycznym hostów i ustaleniem standardu komunikacji, topologia fizyczna zapewnia bezbłędną transmisję danych. Topologia fizyczna jest ściśle powiązana z topologią logiczną np. koncentratory, hosty.
Topologia logiczna opisuje sposoby komunikowania się hostów za pomocą urządzeń topologii fizycznej.
Topologie fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Topologia magistrali (szyny) (ang. bus topology) – wszystkie elementy sieci podłączone są do jednej magistrali. Obecnie stosowana do łączenia urządzeń w topologii punkt-punkt (ang. point-to-point topology)[1].
Topologia liniowa (ang. linear bus topology) – odmiana topologii magistrali, w której każdy element sieci (oprócz granicznych) połączony jest dokładnie z dwoma sąsiadującymi elementami.
Topologia pierścienia (ang. ring topology) – poszczególne elementy są połączone ze sobą w taki sposób jak w topologii liniowej, a dodatkowo połączone zostały elementy graniczne tworząc zamknięty pierścień.
Topologia podwójnego pierścienia (ang. dual ring topology) – odmiana topologii pierścienia, w której poszczególne elementy połączone są ze sobą dwoma przewodami, co pozwala na utworzenie dwóch zamkniętych pierścieni[1].
Topologia gwiazdy (ang. star topology) – elementy końcowe są podłączone do jednego punktu centralnego, koncentratora (koncentrator tworzy fizyczną topologię gwiazdy, ale logicznie jest to magistrala) lub przełącznika[1]. Stosowana do łączenia urządzeń za pomocą skrętki lub kabla światłowodowego[1]. Poszczególne kable są używane do połączenia z siecią dokładnie jednego elementu końcowego[1].
Topologia gwiazdy rozszerzonej (ang. extended star topology) – odmiana topologii gwiazdy, posiadająca punkt centralny (podobnie jak w topologii gwiazdy) i punkty poboczne – jedna z częściej stosowanych topologii fizycznych Ethernetu[1].
Topologia hierarchiczna (ang. hierarchical topology, tree topology, star-bus topology) – zwana także topologią drzewa, jest kombinacją topologii gwiazdy i magistrali, może być także postrzegana jako zbiór sieci w topologii gwiazdy połączonych w strukturę hierarchiczną (drzewiastą).
Topologia siatki (ang. mesh topology) – elementy łączą się bezpośrednio, dynamicznie i niehierarchicznie z jak największą liczbą innych elementów i współpracują ze sobą w celu efektywnego trasowania danych. Sieć w topologii mesh pozwala na dynamiczne samoorganizowanie się i samokonfigurowanie. Rozwiązanie często stosowane w sieciach, w których wymagana jest bezawaryjność.
Topologie logiczne
[edytuj | edytuj kod]Topologia rozgłaszania – polega na tym, że host wysyła dane do wszystkich innych hostów podłączonych do medium (zob. protokół CSMA). Kolejność korzystania z medium według reguły „kto pierwszy wyśle, pierwszy zostanie obsłużony” (ang. first come, first serve). Przykładem są tutaj sieci Ethernet:
- IEEE 802.3 – 10 Mb Ethernet
- IEEE 802.3u – 100 Mb Ethernet
- IEEE 802.3x – Full Duplex Ethernet
- IEEE 802.3z – 1 Gb Ethernet
Topologia przekazywania tokena (żetonu) – polega na kontrolowaniu dostępu do sieci poprzez przekazywanie elektronicznego tokena. Host, który w danym momencie posiada token, może skorzystać z medium. W przypadku, gdy nie ma już zadań do wykonania przekazuje token kolejnemu hostowi i cykl się powtarza:
- IEEE 802.5 – Token ring
- IEEE 802.6 – sieci metropolitalne/miejskie (MAN)
- FDDI