Władysław Sanojca

Władysław Sanojca

kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1893 Kołomyja
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	KRU Buczacz
Stanowiska	kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Władysław Sanojca (ur. 20 lutego 1893 w Kołomyi, zm. ?) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Urodził się 20 lutego 1893 w Kołomyi, w rodzinie Karola^[1]. Był nauczycielem. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 6. kompanii 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich^[1]. 28 marca 1917 wystąpiono z wnioskiem o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola^[1]. 7 maja 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 maja 1919 podporucznikiem piechoty. Służył wówczas w 32 Pułku Piechoty^[2]. Później został przeniesiony do 48 Pułku Piechoty w Stanisławowie^[3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 533. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5], 1 grudnia 1924 mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 153. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W tym samym roku był przydzielony z macierzystego pułku na stanowisko oficera placu Stanisławów^[7]. W lutym 1927 został przeniesiony służbowo z 48 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Stanisławów na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej^[8]. We wrześniu tego roku został przydzielony do PKU Czortków na stanowisko referenta^[9][10]. W grudniu 1929 został przydzielony do PKU Buczacz na stanowisko kierownika II referatu poborowego^[11][12]. W 1938 jednostka, w której pełnił służbę została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Buczacz, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „kierownik II referatu uzupełnień”^[13]. Był już wówczas w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[14][15].

W czasie II wojny światowej przebywał w niemieckiej niewoli, w Oflagu VI E Dorsten (numer jeniecki „720”)^[16].

• Krzyż Niepodległości – 16 września 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[17]
• Krzyż Walecznych czterokrotnie^[18]
• Srebrny Krzyż Zasługi – 1938^[19]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.