Wyspy Tanimbar

Wyspy Tanimbar
*Kepulauan Tanimbar*
Kontynent	Azja
Państwo	Indonezja
Akwen	Morze Banda, Morze Arafura
Powierzchnia	5625 km²
Populacja (1971); • liczba ludności	; 50 tys.
	Mapa;
	Położenie na mapie Indonezji Wyspy Tanimbar
	7°30′S 131°30′E/-7,500000 131,500000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.

Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wyspy Tanimbar (Timur Laut, Timurlao^[1], Timorlaut^[2]; indonez. Kepulauan Tanimbar, fordata: tnebar, yamdena: tanempar^[3]) – archipelag w Indonezji między morzami Banda i Arafura, wchodzący w skład prowincji Moluki. Mają powierzchnię 5625 km² i zamieszkiwane są przez około 50 tys. mieszkańców (1971). Głównymi wyspami są: Yamdena (3 tys. km²)^[4], Selaru i Larat.

Wybrzeża wysp są klifowe, a ich powierzchnia nizinna, porośnięta lasem równikowym.

Na wyspach uprawia się ryż, kukurydzę zwyczajną, palmę kokosową, banany i mango. Hodowana jest trzoda chlewna. Uprawia się rybołówstwo i poławia żółwie i strzykwy. Produkcja obejmuje rzemiosło artystyczne.

Główne miasta wysp Tanimbar to Saumlaki^[2] i Larat.

Ludność Tanimbar posługuje się językami: fordata (larat), yamdena, seluwasan, selaru^[5]. W użyciu jest także lokalny malajski (wywodzący się z odmiany wyspy Ambon)^[6], który służy jako lingua franca^[7].

Zobacz też

Przypisy

↑ Batkunde i in. 2012 ↓, s. 57.
↑ ^a ^b Tanimbar, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-04-01] .
↑ Batkunde i in. 2012 ↓, s. 59.
↑ wielu autorów, Encyklopedia Powszechna PWN, t. 4. R-Z, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 405 .
↑ Hughes 1987 ↓, s. 87.
↑ ScottS. Paauw ScottS., Ambon Malay, [w:] Susanne MariaS.M. Michaelis i inni red., The survey of pidgin and creole languages, t. 3, Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104, ISBN 978-0-19-969143-2, OCLC 813856192 [dostęp 2022-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-18] (ang.).
↑ Hughes 1987 ↓, s. 102.

Bibliografia

ArnoldA. Batkunde ArnoldA. i inni, Upacara “Fangnea Kidabela” Masyarakat Tanimbar, Ambon: Balai Pelestarian Nilai Budaya, Direktorat Jenderal Kebudayaan, 2012, ISBN 978-979-1463-38-6, OCLC 936084287 [dostęp 2023-04-08] (indonez.).
JockJ. Hughes JockJ., The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification, [w:] SoenjonoS. Dardjowidjojo (red.), Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia, Part 9, Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987 (NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27), s. 71–111, OCLC 896429711 [dostęp 2022-08-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcie satelitarne z Google Maps
Will Buckingham: The Tanimbar Islands Site. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).

[CITEREFBatkundeRumfanWeridityBatkunde201257-1] Batkunde i in. 2012 ↓, s. 57.

[pwn-online-2] Tanimbar, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-04-01] .

[CITEREFBatkundeRumfanWeridityBatkunde201259-3] Batkunde i in. 2012 ↓, s. 59.

[4] wielu autorów, Encyklopedia Powszechna PWN, t. 4. R-Z, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 405 .

[CITEREFHughes198787-5] Hughes 1987 ↓, s. 87.

[survey-6] ScottS. Paauw ScottS., Ambon Malay, [w:] Susanne MariaS.M. Michaelis i inni red., The survey of pidgin and creole languages, t. 3, Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104, ISBN 978-0-19-969143-2, OCLC 813856192 [dostęp 2022-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-18] (ang.).

[CITEREFHughes1987102-7] Hughes 1987 ↓, s. 102.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]