Zgromadzenie Narodowo-Ludowe

Zgromadzenie Narodowo-Ludowe

Państwo	Francja Vichy
Skrót	RNP ( Rassemblement national populaire)
Lider	Marcel Déat
Data założenia	1941
Data rozwiązania	1945
Ideologia polityczna	faszyzm, antysemityzm kolaboracjonizm

Zgromadzenie Narodowo-Ludowe (fr. Rassemblement national populaire, RNP) – francuska skrajnie prawicowa^[1], faszystowska^[1][2] i kolaboracyjna partia polityczna działające w latach 1941–1945.

Zgromadzenie Narodowo-Ludowe zostało utworzone 13 grudnia 1940 r. w Paryżu z inicjatywy Marcela Déata, b. działacz Francuskiej Partii Socjalistycznej. Połączyło ono różne głównie lewicowe grupy: neo-socjalistów i byłych socjalistów, syndykalistów, komunistycznych dysydentów, trockistów, kombatantów wojennych^{[potrzebny przypis]}. RNP prowadziło politykę aktywnej kolaboracji, zwanej też "kolaboracjonizmem". Od początku silnie występowało przeciwko rządowi Vichy i marszałkowi Philippe Pétain’owi, oskarżając o intrygowanie przeciw Niemcom razem z Żydami, "międzynarodowymi masonami" i "finansjerą amerykańską", a podkreślając, że "miejsce Francji jest w Europie". Atakowano vichystowską rewolucję narodową (révolution nationale) za konserwatyzm i "ciasny" nacjonalizm oraz demaskowano bierną kolaborację, jako w istocie i w intencji antyniemiecką. Hasłem RNP było: Zintegrować się z Europą i przeprowadzić własną rewolucję. W polityce zagranicznej głoszono współpracę francusko-niemiecką oraz ekonomiczną, polityczną i duchową konstrukcję Europy, zaś w polityce wewnętrznej "oczyszczenie i ochronę rasy", w tym silny antysemityzm, oraz "ekonomię kierowaną" i "wyzwolenie proletariatu"^{[potrzebny przypis]}.

W lipcu 1941 r. M. Déat zaangażował się wraz z innymi przywódcami ugrupowań kolaboranckich w akcję tworzenia Legionu Ochotników Francuskich przeciw Bolszewizmowi (Légion des Volontaires Français contre Bolschevisme), przeznaczonego do walki przeciw Sowietom. 28 lutego 1943 r. RNP współtworzyło Front Rewolucyjno-Narodowy (Front Révolutionnaire National), którego sekretarzem generalnym został Henri Barbé, a do Komitetu Wykonawczego wszedł M. Déat. Za swój główny cel Front uznał zlikwidowanie niesprawiedliwości społecznej oraz przeprowadzenie francuskiej i ogólnoeuropejskiej rewolucji socjalistycznej przeciwko sprzymierzonym siłom bolszewizmu i wielkiego kapitału międzynarodowego^{[potrzebny przypis]}. W marcu 1944 r. przywódca RNP został mianowany ministrem pracy i narodowej solidarności w rządzie Pierre’a Lavala. Młodzieżówką RNP było Jeunesse Nationale-Populaire, utworzone na pocz. 1941 r. z Rolandem Silly na czele. RNP miała także swoje bojówki.

• Prezydent: Marcel Déat^{[potrzebny przypis]}
• Sekretarz generalny: Georges Albertini (b. socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Wiceprezydent (od stycznia 1943 r.): Maurice Levillain (neo-socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Wiceprezydent (od stycznia 1943 r.): Michel Brille (b. demokrata)^{[potrzebny przypis]}
• Henri Barbé (dysydent komunistyczny)^{[potrzebny przypis]}
• René Benedetti (neo-socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Francis Desphilippon (działacz kombatancki i b. socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Georges Dumoulin (b. socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Emile Favier (neo-socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Jacques Guionnet (b. socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Gabriel Lafaye (b. socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Barthélémy Montagnon (b. socjalista)^{[potrzebny przypis]}
• Georges Rivollet (działacz kombatancki)^{[potrzebny przypis]}
• Roland Silly (b. socjalista i działacz związków zawodowych)^{[potrzebny przypis]}
• Ludovic Zoretti (syndykalista i działacz związków zawodowych)^{[potrzebny przypis]}

• Pierre-Philippe Lambert et Le Marec, Organisation Mouvements et unités de l'État français Vichy 1940-1944, Paris : Éditions Grancher, 1992.
• Pascal Ory, Les Collaborateurs 1940-1945. Paris : Le Seuil, 1976.
• Rémy Handourtzel et Cyril Buffet. La collaboration... à gauche aussi ». Paris : Éditions Perrin, 1989. ISBN 2-262-00631-8.
• Reinhold Brender, Marcel Déat und das Rassemblement National Populaire, Ed. Oldenbourg [Munich], [1992].