| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
11 lipca 1918 |
| Numer kolejny |
895 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1918 DU |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
Zewnętrzna część |
| Półoś wielka |
3,2018 au |
| Mimośród |
0,1476 |
| Peryhelium |
2,7290 au |
| Aphelium |
3,6746 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 267 dni 16 godzin |
| Średnia prędkość |
16,64 km/s |
| Inklinacja |
26,06° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
141,9 km |
| Okres obrotu |
(9 h 23 min 46 s) h |
| Albedo |
0,04 |
| Jasność absolutna |
8,3m |
(895) Helio – planetoida należąca do zewnętrznej części pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 268 dni w średniej odległości 3,2 au. Została odkryta 11 lipca 1918 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa pochodzi od pierwiastka helu, którego spektrum badali wspólnie Friedrich Paschen i Carl Runge (nazwę nadał Friedrich Paschen na prośbę odkrywcy). Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (895) 1918 DU.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (895) Helio w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (895) Helio w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (895) Helio w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
