110 Dywizja Piechoty

110. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940 Lüneburg
Rozformowanie	1944
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	XXXIX Korpus Pancerny[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

110 Dywizja Piechoty (niem. 110. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 10 grudnia 1940, w 12. fali mobilizacyjnej w rejonie Lüneburga w X Okręgu Wojskowym.

Dywizja walczyła w ramach Grupy Armii „Środek” w latach 1941-44 na froncie wschodnim.

W 1942 Polacy stanowili 12% żołnierzy dywizji^[2].

Brała udział w bitwach o Wilno, Smoleńsk, Wiaźmę i Klin. Podczas odwrotu poniosła ciężkie straty pod Briańskiem i została ostatecznie całkowicie rozbita latem 1944 pod Bobrujskiem, gdzie do niewoli dostał się jej ostatni dowódca, generał Eberhard von Kurowski. Dywizję rozwiązano 3 sierpnia 1944 i nigdy nie odbudowano^[3].

• Struktura organizacyjna w grudniu 1940:

252., 254. i 255. pułk piechoty, 120. pułk artylerii, 110. batalion pionierów, 110. oddział rozpoznawczy, 110. oddział przeciwpancerny, 110. oddział łączności, 110. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1943:

321. grupa dywizyjna (589. i 590. grupa pułkowa), 254. (I./252. i II./254. pułk grenadierów) i 255. pułk grenadierów, 120. pułk artylerii, 110. batalion pionierów, 110. dywizyjny batalion fizylierów, 110. oddział przeciwpancerny, 110. oddział łączności, 110. polowy batalion zapasowy.

• Generalleutnant Ernst Seifert 10 XII 1940 – 24 II 1942;
• Generalleutnant Martin Gilbert 24 II 1942 – 1 VI 1943;
• Generalleutnant Eberhard von Kurowski 1 VI 1943 – 25 IX 1943;
• Generalleutnant Albrecht Wüstenhagen 25 IX 1943 – 1 XII 1943;
• Generalleutnant Eberhard von Kurowski 1 XII 1943 – 11 V 1944;
• Generalmajor Gustav Gihr 11 V 1944 – 15 V 1944;
• Generalleutnant Eberhard von Kurowski 15 V 1944 – VI 1944

• Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11-428-9.
• Buchner Alex, Ostfront 1944. Tscherkassy, Tarnopol, Krim, Witebsk, Bobrujsk, Brody, Jassy, Kischinew, b.m.w 2003, ISBN 3-89555-101-5.
• Carell Paul, Operacja "Barbarossa", Warszawa 2000, ISBN 83-11-09199-4.
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 . Brak numerów stron w książce
• Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront, Friedberg b.r.w; ISBN 3-7909-0126-1.
• Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Die Schlacht. Der Ruckschlag, Friedberg b.d.w, ISBN 978-3-89555-372-1.
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941-1945, b.m.w 1998, ISBN 0-7643-0266-3.
• Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutschen Sommeroffensive 1944 Witebsk - Bobruisk - Minsk, b.m.w i b.d.w, ISBN 978-3-89555-412-4.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol., Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.