Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1951 |
Rozformowanie |
1957 (jako 33 bczapanc) |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
12 Pułk Artylerii Pancernej (12 papanc) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
Pułk sformowany został w 1951 roku, w garnizonie Trzebiatów, w składzie 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej[1], na bazie batalionu dział pancernych SU-85 z 9 pułku czołgów średnich. W 1955 roku pułk przeformowany został w 33 batalion czołgów i artylerii pancernej według etatu Nr 5/167 o stanie 519 wojskowych i 11 pracowników cywilnych. Latem 1957 roku jednostka została rozformowana[2].
Struktura organizacyjna pułku
[edytuj | edytuj kod]- dowództwo i sztab[3]
- dwa bataliony artylerii pancernej (jeden skadrowany)
- batalion czołgów ciężkich
- batalion fizylierów
- kompania technicznego zaopatrzenia
- pluton saperów
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 430.
- ↑ Andrzej Wojtaszak: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. s. 174.
- ↑ Etat Nr 5/85 z 3 marca 1951 roku
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń, Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.