Spis treści
Acanthosoma labiduroides
Acanthosoma labiduroides | |||
Jakovlev, 1880 | |||
Samiec | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Acanthosoma labiduroides | ||
Synonimy | |||
|
Acanthosoma labiduroides – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny puklicowatych. Zamieszkuje wschodnią część Azji.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1880 roku przez Wasilija Jakowlewa na łamach „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. Jako miejsce typowe wskazano Władywostok w Rosji[1].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Pluskwiak dość dużych rozmiarów jak na przedstawiciela rodzaju. Ubarwienie wierzchu ciała ma zielone lub żółtozielone, zwykle z żółtawymi do czerwonych kątami barkowymi przedplecza. Kąty te są rozwarte do lekko wystających, na wierzchołku zaokrąglone, pozbawione punktowania. Odwłok ma spód listewki brzeżnej z bardzo wąskimi, często wręcz niewyraźnymi czarnymi znakami w kątach tylno-bocznych[2].
Samica ma siódmy z widocznych sternitów odwłoka z głębokim, czarno obrzeżonym wcięciem pośrodku krawędzi tylnej. Laterotergity ósmego segmentu jej odwłoka mają w części najbliżej przebieg niemal równoległy, następnie są załamane, a w części tylnej obustronnie szeroko zaokrąglone. W okolicy odbytu na dośrodkowych brzegach tych laterotergitów znajduje się ciemny znak. Laterotergity dziewiątego segmentu odwłoka samicy skierowane są ukośnie i szeroko rozstawione[2].
Samiec ma kapsułę genitalną z parą wydłużonych, skierowanych ku tyłowi wyrostków bocznych o przebiegu niemal równoległym, sięgających daleko poza wierzchołek zakrywki, na szczycie zaokrąglonych i zaopatrzonym w drobną kępkę szczecinek. Krawędź grzbietowa kapsuły genitalnej ma pośrodku wąskie i głębokie, V-kształtne wcięcie, a jej podgięcie jest delikatnie owłosione w części bliższej. Krawędź brzuszna tejże kapsuły jest szeroko łukowato zakrzywiona po obu bokach, a jej podgięcie zaopatrzone jest w parę rozwartych, silnie zesklorotyzowanych, pigmentowanych ząbków umieszczonych po bokach kieszonek na paramery. Kształt paramer przypomina literę „T”. Dziesiąty segment odwłoka samca zaopatrzony jest w części grzbietowo-wierzchołkowej w wypustkę[2].
Biologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten brał udział w badaniach nad kospecjacją między puklicowatymi a ich zewnątrzkomórkowymi, bakteryjnymi symbiontami jelitowymi[3].
Gatunek palearktyczny, wschodnioazjatycki, stosunkowo pospolity. W Rosji znany jest z Syberii Wschodniej i Dalekiego Wschodu, w tym z Kurylów. W Chinach podawany jest z Tybetu, Gansu, Ningxia, Shaanxi, Syczuanu, Junnanu, Shanxi, Kuejczou, Henanu, Hubei, Kuangsi, Pekinu, Tiencinu, Zhejiangu, Liaoning, Jilinu i Heilongjiangu. W Japonii znany jest z Hokkaido, Honsiu, Sikoku, Kiusiu, Rebun, Rishiri, Okushiri i Terui. Poza tym stwierdzono go w Korei Północnej, Korei Południowej, północnoindyjskim Himachal Pradesh, birmańskim stanie Czin oraz północnowietnamskiej prowincji Lào Cai[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ V.E. Jakovlev. Contributions to the fauna of bugs of Russia and the neighbouring countries. IV. „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. 55 (2), s. 385-398, 1880.
- ↑ a b c d Jing-Fu Tsai, Dávid Rédei. Redefinition of Acanthosoma and taxonomic corrections to its included species (Hemiptera: Heteroptera: Acanthosomatidae). „Zootaxa”. 3950, s. 1-60, 2015. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.3950.1.1.
- ↑ Yoshitomo Kikuchi, Takahiro Hosokawa, Naruo Nikoh, Xian-Ying Meng, Yoichi Kamagata, Takema Fukatsu. Host-symbiont co-speciation and reductive genome evolution in gut symbiotic bacteria of acanthosomatid stinkbugs. „BMC Biology”. 7 (2), 2009. DOI: 10.1186/1741-7007-7-2.