Aermacchi MB-339

Aermacchi MB-339
	; Aermacchi MB-339
	Dane podstawowe
Państwo	Włochy
Producent	Alenia Aermacchi
Typ	samolot szkolno-treningowy
Załoga	2
	Historia
Data oblotu	12 sierpnia 1976
Lata produkcji	od 1978
Liczba egz.	ponad 219
	Dane techniczne
Napęd	silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Viper 632-43
Ciąg	17,8 kN
	Wymiary
Rozpiętość	11,22 m
Długość	11,24 m
Wysokość	3,9 m
Powierzchnia nośna	19,3 m²
	Masa
Własna	3414 kg
Startowa	6350 kg
Zapas paliwa	1654 l
	Osiągi
Prędkość maks.	920 km/h
Prędkość wznoszenia	35 m/s
Pułap	14 600 m
Zasięg	1759 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	1800 kg uzbrojenia mocowanego do 6 zaczepów zewnętrznych
	Użytkownicy
	Włochy, Argentyna, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Erytrea, Ghana, Malezja, Nigeria, Nowa Zelandia, Peru
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aermacchi MB-339 – włoski samolot szkolno-treningowy i lekki samolot myśliwsko-bombowy, będący następcą modelu MB-326. Samolot zaprezentowano w 1976 roku i jest on produkowany do dnia dzisiejszego.

Historia

Włoskie siły powietrzne w 1972 r. zdecydowały się na ogłoszenie konkursu na samolot treningowy drugiej generacji, który miałby zastąpić dotychczas wykorzystywany MB-326. Do konkursu zgłosiła się firma Aeromacchi, która opracowała konstrukcję oznaczoną jako MB-339. Wykorzystano w niej brytyjski silnik Viper 600 oraz nieznacznie zmienioną konstrukcję samolotu MB-326^[1].

Prototyp został oblatany 12 sierpnia 1976 r. Konstrukcja była na tyle udana, że zdecydowano się na wysłanie go lotem trzy tygodnie później na wystawę lotniczą w Farnborough. W drugim prototypie wprowadzono zmiany konstrukcyjne polegające m.in. na dodaniu sterowania przednim kółkiem czy przekonstruowaniu wlotów powietrza. Ten egzemplarz został oblatany 20 maja 1977 r. Zbudowano jeszcze jeden egzemplarz prototypowy, który posłużył do prób statycznych. Samolot wszedł do produkcji seryjnej, pierwszy samolot został oblatany 20 lipca 1978 r. Włoskie lotnictwo zamówiło serię 100. samolotów, pierwszymi odbiorcami zagranicznymi były Argentyna (10 szt.) i Peru (16 szt.)^[2].

Wersje

Ta sekcja od 2023-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

MB-339X – dwa prototypy latające, jeden do prób statycznych
MB-339A – wersja standardowa
- MB-339PAN – wersja dla zespołu akrobacyjnego Frecce Tricolori
- MB-339NAT – wersja dla zespołu akrobacyjnego Al Fursan z SP ZEA
- MB-339RM – wersja z radiem i z radarem
- MB-339AM – wersja produkowana dla SP Malezji
- MB-339AN – wersja produkowana dla Nigerii
- MB-339AP – wersja produkowana dla SP Peru
MB-339K Veltro II – jednoosobowa wersja myśliwsko-bombowa
MB-339B – wersja treningowa
MB-339C – wersja z mocniejszym silnikiem
MB-339CD – wersja ze zmodernizowanym układem sterowania

Konstrukcja

Odrzutowy samolot szkolno-treningowy w układzie wolnonośnego dolnopłata o konstrukcji całkowicie metalowej.

Kadłub o przekroju eliptycznym i konstrukcji półskorupowej. W jego przedniej części znajduje się przedział z wyposażeniem elektronicznym, dalej umieszczona jest jedno- lub dwuosobowa kabina (w zależności od wersji) wyposażona w fotele wyrzucane Martin-Baker 10 (klasy zero-zero). Kabina jest osłonięta odchylaną osłoną. Za kabiną znajdują się wloty powietrza. W części ogonowej znajdują się zbiorniki paliwa o pojemności 1030 l oraz silnik. Kadłub jest zakończony wolnonośnym usterzeniem. Statecznik pionowy skośny, jednodźwigarowy, w jego górnej części zainstalowana jest antena UKF. Statecznik poziomy jednodźwigarowy, stery wyważone masowo. Skrzydło jednodźwigarowe, dzielone, wolnonośne o obrysie trapezowym zakończone kroplowym zbiornikiem paliwa o pojemności 316 litrów. Wyposażone jest w szczelinowe klapy i lotki wychylane hydraulicznie. Na wierzchniej części skrzydła znajduje się grzebień aerodynamiczny. Podwozie trójpunktowe ze sterowanym kółkiem przednim^[3].

Przypisy

↑ Niccoli 2001 ↓, s. 12.
↑ Skrzydlata Polska 1984 ↓, s. 12.
↑ Skrzydlata Polska 1984 ↓, s. 12-13.

Bibliografia

Jerzy Grzegorzewski. Szkolno-bojowy MB. 339. „Skrzydlata Polska”. 52-53/1984, 23-30 grudnia 1984. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Riccardo Niccoli: Samoloty : najważniejsze typy, najciekawsze konstrukcje. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2001. ISBN 978-83-11-09406-2. OCLC 297740160.
MB-339 Jet Trainer, Italy. Air Force Technology. [dostęp 2010-02-08]. (ang.).

Zobacz też

[CITEREFNiccoli200112-1] Niccoli 2001 ↓, s. 12.

[CITEREFSkrzydlata_Polska198412-2] Skrzydlata Polska 1984 ↓, s. 12.

[CITEREFSkrzydlata_Polska198412-13-3] Skrzydlata Polska 1984 ↓, s. 12-13.

[1]

[2]

[3]