Ann Bannon

Ann Bannon

Ann Weldy

Imię i nazwisko	Ann Weldy
Data i miejsce urodzenia	15 września 1932 Joliet (Illinois)
Narodowość	amerykańska
Dziedzina sztuki	pulp fiction
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ann Weldy (ur. 15 września 1932 w Joliet) – amerykańska pisarka, lepiej znana swoim pseudonimem literackim Ann Banon. W latach 1957–1962 napisała sześć lesbijskich powieści typu pulp fiction znanych jako The Beebo Brinker Chronicles. Z powodu popularności książek oraz ich wpływu na lesbijską tożsamość zyskała miano Królowej Lesbijskiego Pulp Fiction^[1].

Ann Bannon, urodzona jako Ann Weldy, była jedynym dzieckiem z pierwszego małżeństwa matki^[2]. Miała przyrodniego brata z drugiego małżeństwa matki^[2]. Z trzeciego małżeństwa matki Bannon miała kolejnych 4 braci przyrodnich^[2].

Wychowała się w Hinsdale. Mieszkała z matką i ojczymem, zajmowała się opieką nad rodzeństwem. Ukojenie znalazła w pisaniu^[3]. Dorastając, była otoczona przez muzykę, co później wpłynęło na stworzenie jednej z jej postaci – kawalera Jacka^[4].

W 1954 roku poślubiła o trzynaście lat starszego inżyniera^[2][3].

Bannon jako młoda gospodyni domowa, poznająca swoją seksualność, zdecydowała się napisać pierwszą książkę. Miała wówczas 22 lata. Jej cztery powieści przedstawiały 4 postaci, które na przemian pojawiały się w serii. Jedną z nich była Beebo Brinker, która została archetypem lesbijki butch. Większość postaci, które tworzyła, była odzwierciedleniem osób, które Bannon znała w rzeczywistości. Mimo tradycyjnego wychowania i roli jako żony, w twórczości pisarskiej Bannon sprzeciwiała się konwencji powieści miłośnych i ukazywaniu lesbijek przez opis homoseksualnych związków^[5].

Wpływ na jej początkową twórczość miały jedyne lesbijskie powieści, jakie wcześniej przeczytała: Źródło samotności Radclyffe Hall i Spring Fire Vin Packer^[6].

Pierwsza książka Bannon została opublikowana w 1957 roku. Niedługo później została ogłoszona przez wydawnictwo Gold Book drugą najlepiej sprzedającą się książką^[7]. Fabuła powieści opiera się na relacji dwóch członkiń uniwersyteckiego bractwa. Główna bohaterka to Laura Landon, która uświadamia sobie, że kocha się w starszej i bardziej doświadczonej współlokatorce Beth^[8].

W powieściach z lat 50. opisy lesbijek były rzadkie. Mimo tego wydawca ustalił wiele zasad dotyczących takich postaci. Przede wszystkim bohaterka nigdy nie powinna czuć przyjemności z relacji^[8]. Oprócz tego jedna lub obydwie kochanki zwykle popełniały samobójstwa lub zapadały na choroby psychiczne. Powieść Ann wyróżniała się na tle innych, ponieważ mimo trudności, których główna bohaterka doświadczała w związku z tożsamością i uczuciami, w finale książki jest dumna z tego, kim jest^[9].

Jest to druga część serii The Beebo Brinker Chronicles wydana w 1959 roku. Powieść śledzi dalsze losy Laury, która po wydarzeniach z pierwszej książki mieszka w Greenwich Village. Poznaje tam Jacka, geja, który niedługo później zostaje jej najlepszym przyjacielem, oraz Beebo Brinker, mądrą, piękną i odważną lesbijkę. Laura musi wybrać pomiędzy heteroseksualną Beth z pierwszej książki, a Beebo Brinker^[10].

W tej powieści Bannon po raz pierwszy przedstawia Beebo Brinker, która jest lesbijką butch^[11]. Brinker stała się najpopularniejszą bohaterką serii^[10].

Mimo że mąż Ann świadomy był jej twórczości, nie był w żadnym stopniu nią zainteresowany. Interesowały go pieniądze, a żonie postawił warunek, że nie może wydawać książek pod prawdziwym nazwiskiem^[10]. Przez trudności w małżeństwie Bannon wszystkie problemy przekładała na Beebo, bohaterkę, która w przeciwieństwie do autorki była w stanie je znieść^[12].

Książka została wydana w 1959 roku, lecz nie zyskała popularności. Powieść zgłębiała tematy takie jak międzyrasowe związki, nienawiść do siebie z powodu rasy, seksualności, alkoholizm, przemoc czy próba uchodzenia za osobę heteroseksualną^[13].

To czwarta książka serii opublikowana w 1960 roku. Powieść ponownie odzwierciedla doświadczenia życiowe Bannon. Beth, którą czytelnicy poznali w pierwszej części serii, mieszka z mężem w południowej Kalifornii. Dziewięć lat po zakończeniu nauki w college’u próbuje odnaleźć Laurę Landon. Robi wszystko, by osiągnąć ten cel, m.in. kontaktuje się z lesbijską pisarką z Nowego Jorku^[13].

Opublikowana w 1962 roku ostatnia powieść serii jest prequelem pierwszej powieści Odd Girl. Opisuje historię Beebo w Greenwich Village 10 lat przed poznaniem Laury^[14].

Beebo przybywa do Nowego Jorku z rodzinnego miasteczka i rozpoczyna romans ze sławną gwiazdą filmową. Brinker podąża za nią aż do Kalifornii, lecz wraca potem do Nowego Jorku, wiedząc, czego oczekuje od życia^[15].

Bannon mieszka w Sacramento^[2]. Ma dwójkę dzieci z byłym mężem. Byli razem 27 lat. W 2021 roku podczas wywiadu ujawniła, że jej starsza córka, która nawróciła się na katolicyzm, stała się bardzo konserwatywna i nie pochwala czynów swojej matki, a młodsza córka jest otwarta i kochająca^[2].

Książki Ann Bannon ukształtowały tożsamość lesbijek i osób heteroseksualnych, lecz Bannon nie była tego świadoma. Skończyła karierę pisarską w 1962 roku. Później otrzymała tytuł doktora lingwistyki i została wykładowczynią akademicką. Była zaskoczona tym, jaki wpływ na społeczeństwo wywarła jej twórczość. The Beebo Brinker Chronicles zostały wydane ponownie w 2001 oraz 2003 roku i zaadaptowane jako off brodwayowska produkcja. Dzieło jest analizowane w ramach gender studies, a sama Bannon otrzymała liczne nagrody za przetarcie szlaków lesbijskiej i gejowskiej literaturze. Twórczość Bannon została opisana jako pierwsza fikcyjna reprezentacja lesbijskiego życia w latach 50. i 60. w Stanach Zjednoczonych^[16].

• 
  Odd Girl Out, 1957
• 
  I Am A Woman, 1959
• 
  Women In The Shadows, 1959
• 
  Journey To A Woman, 1960
• 
  Beebo Brinker, 1962