Bacchus albo bacchus weiss – wykorzystywany do produkcji win, biały szczep winorośli, należący do gatunku winorośli właściwej.

Odmiana została wyhodowana w 1933 roku w Niemczech przez Petera Morio i jest krzyżówką hybrydy (silvaner x riesling) z odmianą müller thurgau^[1][2]. Mimo niewielkiego rozpowszechnienia szczep cieszy się uznaniem^[2][3].

Bacchus jest przystosowany do chłodniejszych klimatów, gdyż nawet w niższych temperaturach uzyskuje wystarczający poziom cukru w gronach^[4]. Cechuje się bardzo szybkim okresem dojrzewania. Przy pełnej dojrzałości charakteryzuje się tłustym, muszkatowym smakiem, przy niepełnej – trawiastym, przywołującym zapach bzu^[4]. Wykorzystywany jest przede wszystkim przy produkcji białych win musujących.

Pod względem powierzchni upraw w Niemczech bacchus zajmował z 1841 ha siódmą lokatę wśród odmian białych (dane za rok 2012), jednak z tendencją malejącą^[5]. Od 1990 roku udział powierzchni winnic obsadzonych bacchusem spadł z 3,5% do 1,8%^[5]. Współczynnik ten jest dużo wyższy we Frankonii, gdzie bacchus jest uprawiany na 732 ha, co stanowi 12,0% winnic regionu^[5].

Mniejsze uprawy znajdują się także w Wielkiej Brytanii i Kanadzie^[6][7].

Szczep jest znany również pod nazwą frühe scheurebe^[1].

Zobacz multimedia związane z tematem: Bacchus

• Wina niemieckie

• Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).