Bahri Beci

Bahri Beci (ur. 6 marca 1936 w Szkodrze, zm. 20 sierpnia 2023 w Stambule) – albański albanista i językoznawca. Specjalizował się w dialektologii, fonetyce, historii języka albańskiego oraz albańskiej gramatyki^[1].

W 1958 roku ukończył studia albanistyczne na Państwowym Uniwersytecie Tirany, odbył następnie studia podyplomowe w Instytucie Lingwistyki Ogólnej i Stosowanej oraz Fonetyki Université Sorbonne-Nouvelle w latach 1975–1977^[1]. W 1979 roku uzyskał w Tiranie stopień kandydata nauk, a w 1984 roku obronił pracę doktorską^[1].

W latach 1974–1975 był sekretarzem naukowym Instytutu Lingwistyki i Literatury w Tiranie, następnie pracował tam jako profesor, a w latach 1993–1997 był dyrektorem tegoż instytutu^[1]. Pełnił punkcję redaktora naczelnego czasopisma Studime filologjike w latach 1984–1993^[1]. Od 1997 roku nauczał języka albańskiego w Narodowym Instytucie Języków i Kultur Orientalnych w Paryżu^[1].

W 2008 roku został członkiem Albańskiej Akademii Nauk, należał także do Akademii Nauk i Sztuk Kosowa^[1]. Za swoją działalność naukową był niejednokrotnie nagradzany przez Zgromadzenie Kosowa oraz uhonorowany odznaczeniami przez prezydenta Kosowa^[1]. Mieszkał w Paryżu^[1].

• Të folmet veriperëndimore të gjuhës shqipe dhe sistemi fonetik i së folmes së Shkodrës (1995)
• Fonetika e gjuhës shqipe (1997)
• Probleme të politikës gjuhësore dhe të planifikimit gjuhësor në Shqipëri (2000)
• Dialektet e shqipes dhe historia e formimit të tyre (2002)
• Probleme të lidhjeve të shqipes me gjuhët e tjera ballkanike (2002)
• Atlasi dialektologjik të shqipes (2007)
• Gegërishtja qendrore dhe grupimi i të folmeve të saj (2007)
• Historia e standardizimit të shqipes (2010)
• Një libër që nuk do të doja ta shkruaja (2013)
• ‘Homo ideologjikus’ në shkencën shqiptare (2015)
• Struktura dialektore e shqipes (2016)