Beulah Bryant

Beulah Bryant (1950)
Imię i nazwisko	Blooma Walton
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1918 Dayton
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1988 Nowy Jork
Gatunki	blues, rhythm and blues
Zawód	wokalistka
Wydawnictwo	MGM
Multimedia w Wikimedia Commons

Beulah Bryant, właśc. Blooma Walton (ur. 20 lutego 1918 w Dayton, zm. 29 stycznia 1988 w Nowym Jorku)^[1] – afroamerykańska wokalistka bluesowa i rhythmandbluesowa.

Już w dzieciństwie śpiewała w lokalnych chórkach kościelnych^[2]. Jako nastolatka przeniosła się w 1936 z rodzinnej Alabamy do Kalifornii.

Dziesięć lat później rozpoczęła karierę zawodowej śpiewaczki po zwycięstwie w konkursie dla wykonawców amatorów, zorganizowanym przez program radiowy, nadawany w sieci rozgłośni^[2]. Założyła wówczas trio, z którym regularnie pracowała w Kalifornii. W połowie lat 40. przeprowadziła się do Nowego Jorku. W 1950 znalazła się w grupie wykonawców zakontraktowanych dla wytwórni płytowej MGM przez producenta Joego Davisa. W czerwcu tegoż roku tygodnik „Billboard” poinformował, że firma MGM podpisała umowę z bluesowym drozdem z Zachodniego Wybrzeża – Beulą Bryant^[2]. Wokalistka następnie dokonała szeregu bardzo udanych nagrań, w których towarzyszyła jej grupa cenionych muzyków, takich jak trębacz Taft Jordan, puzonista Will Bradley, saksofonista Sam Taylor, perkusista Panama Francis oraz kontrabasista Milt Hinton^[3].

Jej wokalistyka była bliska tradycji blues shouterów. Dysponowała mocnym głosem o niskiej barwie i doskonałym poczuciu rytmu^[2]. Sama była obdarzona potężną posturą i nierzadko była nazywana Big Beulą Bryant^[4]. W swoim repertuarze miała wiele utworów autorstwa Irene Higginbotham, kompozytorki, autorki tekstów i pianistki, bratanicy słynnego puzonisty J.C. Higginbothama^[2].

Choć jej płyty były atrakcyjne pod względem muzycznym i wykonawczym, nie sprzedawały się w dużych nakładach. Musiała utrzymywać się z koncertów lub dodatkowej pracy. Wynagrodzenia otrzymywane z wytwórni płytowej były minimalne. Zaliczka na konto jednej sesji nagraniowej wynosiła zaledwie 50 dolarów^[2]. Nigdy nie stała się sławna, ani popularna. Musiała dużo pracować, żeby zarobić na utrzymanie. W latach 70. często występowała w radiu, filmie i telewizji, oraz dawała liczne recitale. W 1980 wystąpiła z grupą wokalistek bluesowych na koncercie „Blues jest kobietą” na Newport Jazz Festival. Niemal do końca życia jeździła w długie i wyczerpujące trasy koncertowe^[2].

• 1950
  • There Will Be Tears/Hold Me Tight (MGM) – 78 RPM
  • Ain’t You Kinda Lonesome/I’m a Fool About You (MGM) – 78 RPM
• 1953
  • Beulah Bryant and Her Thin Men – He’s Got Plenty on The Ball/I’m Just Like The Bear (MGM) – 78 RPM
  • Beulah Bryant And Her Thin Men – Fat Mama Blues/Bed Bug Blues (MGM) – 78 RPM
• 1955 What Am I Gonna Do?/Prize Fightin’ Papa (Excello) – singel 45 RPM
• 1963 Big Beulah Bryant with the Dynamics – At the New York Fair/A Little Love (Do-Kay-Lo Records) – singel 45 RPM

Zestawienie wg dat wydania płyt

• Beulah Bryant, last.fm
• Beulah Bryant, allmusic.com

• Beulah Bryant – dyskografia