Bidatsu

Cesarz Bidatsu (jap. 敏達天皇 Bidatsu tennō; ur. 538, zm. 14 września 585) — 30. cesarz Japonii^[1] według tradycyjnego porządku dziedziczenia^[2].

Bidatsu panował w latach 572-585^[3].

Według japońskiej kroniki Nihon shoki, za życia nosił imię Nunakurafu Totamashiki; imię Bidatsu nadano mu po śmierci.

Bidatsu urodził się w 538. Był synem cesarza Kinmei i jego kuzynki, Iwahime (córki cesarza Senka). W 539 tron objął jego ojciec, Kinmei i wyznaczył on Bidatsu na swego następcę. W 572 zmarł Kinmei, a kilka dni po jego śmierci 34-letni Bidatsu został intronizowany.

Według Nihon-shoki, nim Bidatsu objął tron miał już sześć żon. Gdy w 572 na niego wstępował, poślubił cesarzową Hirohime, która zmarła w tym samym roku. Dlatego też Bidatsu koronował na cesarzową jedną ze swych dotychczasowych żon, księżniczkę Nukatabe, dziś znaną jako cesarzowa Suiko.

Bidatsu żył w czasach, kiedy w Japonii ogromną rolę odgrywała arystokracja. Za jego panowania trwał spór pomiędzy dwoma rodami, Soga i Mononobe, dotyczący akceptacji buddyzmu i roli tychże rodów w rozprzestrzenianiu się tej wiary w Japonii.

W polityce zagranicznej Bidatsu bezskutecznie usiłował przywrócić dawny wpływ Japonii na Koreę.

Bidatsu zmarł 14 września 585 w wieku 47 lat. Miał łącznie sześć żon i dwadzieścia czworo dzieci.

Mauzoleum cesarza Bidatsu znajduje się w Osaka. Nazywa się ono Kawachi no Shinaga no naka no o no misasagi^[1].

• Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
• Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691