Spis treści
Biskupi zwienigorodzcy
Biskupi zwienigorodzcy – wikariusze eparchii moskiewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Jako pierwszy biskup Zwienigorodu wymieniany jest Daniel, biskup smoleński. Prawdopodobnie nie powstała wówczas jednak eparchia zwienigorodzka, a jedynie biskup Daniel rezydował wówczas w Zwienigorodzie. Daniel opuścił Smoleńsk na początku lat 80. XIV w. z powodu swoich promoskiewskich sympatii, kiedy to księstwo smoleńskie znalazło się w strefie wpływów Wielkiego Księstwa Litewskiego[a]. Wygnany hierarcha otrzymał Zwienigorod w biskupie władanie z nominacji Dymitra Dońskiego i w 1383 wzmiankowany jest jako „władyka zwienigorodzki”. Jednakże część ówczesnych latopisów (głównie twerskie), nadal nazywa Daniela „biskupem smoleńskim”, nie bacząc na to, iż wówczas katedrę smoleńską objął już biskup Michał[1].
Prawdopodobnie po raz pierwszy jako wikariat eparchii moskiewskiej ustanowiono biskupstwo zwienigorodzkie w 1681 z katedrą biskupią w soborze Archangielskim na moskiewskim Kremlu. Jednakże w tym samym roku wikariat został zniesiony[2].
W 1921 reaktywowano biskupstwo zwienigorodzkie jako wikariat eparchii moskiewskiej, ale w 1931 ponownie je zniesiono[2]. Kolejna reaktywacja nastąpiła 29 listopada 1962 decyzją Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[3].
W latach 1974–1995 biskupi zwienigorodzcy byli przedstawicielami Patriarchatu Moskiewskiego przy prawosławnym Patriarchacie Antiochii i całego Wschodu[2].
Lista biskupów zwienigorodzkich
[edytuj | edytuj kod]- 6 listopada – 24 grudnia 1681 – Nikita (Totiemski), następnie biskup kołomieński[b]
- 13 sierpnia 1921 – 1923 – Mikołaj (Dobronrawow), następnie administrator eparchii włodzimierskiej i suzdalskiej, nowomęczennik, święty prawosławny
- maj 1927 – 1931 – Filip (Gumilewski), następnie biskup włodzimierski i suzdalski
- 30 grudnia 1962 – 30 marca 1964 – Włodzimierz (Kotlarow), następnie biskup woroneski i borysoglebski
- 9 lipca 1966 – 28 listopada 1968 – Włodzimierz (Sabodan), późniejszy metropolita Kijowa i całej Ukrainy
- 3 września 1974 – 16 listopada 1979 – Anatol (Kuzniecow), następnie biskup ufimski
- 16 listopada 1979 – 26 czerwca 1985 – Walenty (Miszczuk), następnie biskup tambowski i miczuriński
- 21 lipca 1985 – 23 marca 1987 – Mikołaj (Szkrumko), następnie arcybiskup oriechowo-zujewski
- 7 sierpnia 1988 – 17 lutego 1997 – Nikander (Kowalenko)
- 17 kwietnia – 30 maja 2011 – Mikołaj (Czaszyn), następnie biskup salechardzki
- od 25 sierpnia 2020 – Teodoret (Tichonow)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Księstwo smoleńskie stało się lennem litewskim po bitwie nad Wiechrą 29 kwietnia 1386
- ↑ Eparchia kołomieńska istniała do 1799 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ДАНИИЛ [online], www.pravenc.ru [dostęp 2019-04-09] (ros.).
- ↑ a b c Звенигородское Викариатство [online], www.pravenc.ru [dostęp 2019-04-09] (ros.).
- ↑ Определения Священного Синода [1962.11.29: архим. Владимиру (Котлярову) быть епископом Звенигородским, викарием Московской епархии] // Журнал Московской Патриархии. М., 1963. №1. стр. 27.