Cerkiew św. Proroka Eliasza

nr rej. A-385 z dnia 10.05.1977.
cerkiew parafialna
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Miejscowość	Podbiele
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	warszawsko-bielska
Wezwanie	św. Proroka Eliasza
Wspomnienie liturgiczne	20 lipca/2 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1876; 1912 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 2 Kopuła • liczba kopuł 2 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski Podbiele, cerkiew św. Proroka Eliasza
Położenie na mapie Polski Podbiele, cerkiew św. Proroka Eliasza
Położenie na mapie województwa podlaskiego Podbiele, cerkiew św. Proroka Eliasza
Położenie na mapie powiatu bielskiego Podbiele, cerkiew św. Proroka Eliasza
52°41′30,4″N 23°12′20,5″E/52,691778 23,205694
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew pod wezwaniem św. Proroka Eliasza – prawosławna cerkiew parafialna w Podbielu (kolonii wsi Dubiażyn). Należy do dekanatu Bielsk Podlaski diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Świątynię wzniesiono na planie krzyża w 1876, rozbudowano w 1912. Budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, orientowana. Od frontu kruchta. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie, z dwiema bocznymi zakrystiami. Przy wejściu ganek. Nad kruchtą wieża (u dołu czworoboczna, wyżej ośmioboczna), zwieńczona ostrosłupowym, blaszanym hełmem. Dachy cerkwi blaszane. Nad końcową częścią nawy (zbudowaną na planie kwadratu) wieloboczny bęben o kopulastym dachu, z wieżyczką zwieńczoną baniastym hełmem. Nad pozostałą częścią nawy dach jednokalenicowy. Wokół cerkwi zabytkowe krzyże. Teren ogrodzony metalowo-murowanym parkanem, przy bramie (na zewnątrz) – zadaszona studnia.

Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków 10 maja 1977 pod nr A-385^[1].

• Kościoły drewniane, Podbiele