nr rej. A-242 z dnia 16.07.2009. | |||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
8/21 maja | ||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||
Relikwie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bielskiego | |||||||||||||||
52°46′34,7″N 23°06′44,1″E/52,776306 23,112250 |
Cerkiew pod wezwaniem św. Jana Teologa – prawosławna cerkiew parafialna w Augustowie koło Bielska Podlaskiego. Należy do dekanatu Bielsk Podlaski diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Świątynia drewniana, wybudowana w latach 1870–1876 przez miejscowych parafian, pod kierownictwem Justyna Oniśkiewicza. Do budowy cerkwi użyto materiał z rozebranej cerkwi refektarzowej byłego monasteru św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim[1]. Poświęcona 26 września 1878. Konstrukcja wieńcowa, szalowana. Nawa w kształcie prostokąta. Od zachodu czworoboczna kruchta. W cerkwi barokowy ikonostas, bardzo rzadko spotykany na Podlasiu.
Cerkiew została ponownie poświęcona 5 czerwca 2014 (po ukończeniu generalnego remontu). Tego samego dnia w świątyni umieszczono napisaną na Białorusi ikonę św. Eufrozyny Połockiej (z cząstką relikwii)[2].
Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 16 lipca 2009 pod nr A-242[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Гродненскій православно-церковный календарь или Православіе въ Брестко-Гродненской землѣ въ концѣ ХІХ вѣка., t. 1, Woroneż 1899, s. 34
- ↑ ks. Krzysztof Wojcieszuk: Podwójne święto w Augustowie. cerkiew.pl, 9 czerwca 2014. [dostęp 2021-04-10].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .