| wieś | |
 Droga krajowa nr 79 w Coniewie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-530[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPI |
| SIMC |
0001590[5] |
Położenie na mapie gminy Góra Kalwaria  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego  | |
 51°55′34″N 21°13′09″E/51,926111 21,219167[1]
| |
Coniew ['ʦɔɲef] – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria[5][6]. Jest jedyną wsią o tej nazwie w Polsce. Pochodzenie nazwy nie jest znane. Wieś położona przy drodze krajowej 79 trasa – Warszawa – Kozienice. Z Coniewa do Brzumina prowadzi droga wojewódzka nr 739.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0001608 | Naddawki | część wsi |
| 0001614 | Szpruch Górny | przysiółek |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na początku XV w. istniał tu młyn, a wieś nazywała się Czaniewo. Była własność książęcą. Książę Janusz I Starszy w 1429 r. sprzedał młyn czaniewski razem z przewozem (przez Wisłę do Wysoczyna). W 1576 r. Caniewo (dawne Czaniewo) należało do dóbr królewskich, do starostwa czerskiego, położonego w ziemi czerskiej. Dzierżawcą był Stanisław Parys.
W opisie królewszczyzny czerskiej z 1660 r. wieś występuje pod nazwą Czoniewo. Jej większa część została spalona podczas potopu szwedzkiego. W tym okresie Czoniewo liczyło 15 i pół włoki oraz miało 1 włókę tzw. wybraniecką, wolną od wszelkich podatków. We wsi była karczma. Ostatnią lustrację starostwa czerskiego przed rozbiorami przeprowadzono w 1789 r. Wtedy spisano też wieś Coniew (pojawia się już obecna nazwa) z folwarkiem i sołtystwem.
W 1827 r. Coniew liczył 16 domów i 134 mieszkańców. Folwark od 1828 r. został przekazany przez Cara do Skarbu Królestwa Polskiego. Był administrowany przez zarząd majątku państwowego (Ekonomii Narodowej Rządowej) w Potyczy. Dobra ziemskie Potycz z Coniewem kupiła w 1832 r. Amelia Wulfers, sprzedała majątek małżeństwu Minasowiczów. Ich syn Stafan sprzedał dobra Potycz w 1869 r., zatrzymując sobie folwark Coniew.
W Coniewie od czasów Księstwa Warszawskiego działała szkoła elementarna.
Włościanie z Coniewa (wtedy nazwę wsi pisano Cuniew) w 1868 r. otrzymywali ziemię na własność, w ramach uwłaszczenia.
W 1921 r. kolonia i wieś Coniew łącznie 31 budynków mieszkalnych i 219 mieszkańców.
W 1971 r. częściami Coniewa były Naddawki i Szpruch Górny. Coniew do 1867 r. należał do gminy Potycz, następnie do 1954 r. do gminy Czersk. Od początku 1973 r. znajduje się w granicach gminy Góra Kalwaria.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 18113
- ↑ Wieś Coniew w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-03-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 167 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Coniew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 711.
- Coniew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 342.
- Bagieńscy o Coniewie. gorakalwaria.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-13)].
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
