Cornélie (Q91)

„Cornélie” ok. 1920 r., na pierwszym planie
Klasa	okręt podwodny
Typ	Clorinde
Historia
Stocznia	Arsenal de Rochefort(inne języki)
Położenie stępki	listopad 1910
Wodowanie	29 października 1913
Marine nationale
Wejście do służby	wrzesień 1917
Wycofanie ze służby	grudzień 1926
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	413 ton 567 t
Długość	53,9 m
Szerokość	5,1 m
Zanurzenie	3,4 m
Zanurzenie testowe	40 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 700 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13 węzłów 9 w.
Zasięg	powierzchnia: 1300 Mm przy 10 w. zanurzenie: 100 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
8 torped; od 1917: 1 działo kal. 75 mm
Wyrzutnie torpedowe	8 × 450 mm
Załoga	29

Cornélie (Q91) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga zamówiona jednostka typu Clorinde. Została zwodowana 29 października 1913 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki), a do służby w Marine nationale weszła we wrześniu 1917 roku. Jednostka służyła podczas wojny na wodach kanału La Manche i Atlantyku, a z listy floty została skreślona w grudniu 1926 roku.

„Cornélie” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku^[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, powiększając rozmiary stworzonego przez inż. Maxime’a Laubeufa projektu Brumaire^[3].

„Cornélie” zbudowana została w Arsenale(inne języki) w Rochefort^[1][4]. Stępkę okrętu położono w listopadzie 1910 roku^[5], został zwodowany 29 października 1913 roku^[1][3], a do służby przyjęto go we wrześniu 1917 roku^[5]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q91^[1].

„Cornélie” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej^[5]. Długość całkowita wynosiła 53,9 metra, szerokość 5,1 metra i zanurzenie 3,4 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 413 ton, a w zanurzeniu 567 ton^[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN (wyprodukowane na licencji we francuskiej firmie Loire) o łącznej mocy 800 koni mechanicznych (KM)^[1][3][a]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 700 KM^[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 9 węzłów w zanurzeniu^[1][3][b]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 40 metrów^[5].

Okręt wyposażony był w osiem zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki oraz sześć systemu Drzewieckiego, z łącznym zapasem 8 torped^[1][6]. W 1917 roku na okręcie zamontowano działo pokładowe kal. 75 mm M1897 L/35^[1][5].

Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][7].

„Cornélie” podczas wojny pełniła służbę na wodach kanału La Manche i Atlantyku^[1][3]. Okręt został skreślony z listy floty w grudniu 1926 roku^[1][2].

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Ivan Gogin: CLORINDE submarines (1916-1917). Navypedia. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1. Brak numerów stron w książce
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
• John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).