Spis treści
Dagmara Pawełczyk-Woicka
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1970 |
|---|---|
| Przewodnicząca Krajowej Rady Sądownictwa (de facto) | |
| Okres |
od 24 maja 2022 |
| Poprzednik |
Paweł Styrna (de facto) |
Dagmara Pawełczyk-Woicka (ur. 5 października 1970 w Krynicy-Zdroju[1]) – polska sędzia i urzędniczka państwowa, od 2022 przewodnicząca Krajowej Rady Sądownictwa (tzw. neo-KRS, organu ukształtowanego w kwestionowanym prawnie trybie)[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1995 została absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego; promotorem jej pracy magisterskiej był Kazimierz Zawada[3]. Kształciła się podyplomowo w zakresie prawa cywilnego w Polskiej Akademii Nauk (2009). Po odbyciu aplikacji sądowej, w 1997 zdała egzamin sędziowski. Od 1998 asesorka sądowa, a od 2000 sędzia Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie. Początkowo orzekała w wydziale rodzinnym i nieletnich, a od 2004 w wydziale cywilnym[1]. Pięciokrotnie bez powodzenia ubiegała się o delegację do sądów wyższej instancji. Od 2000 należała do Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”, a od 2009 do 2016 pozostawała wiceprezeską jego krakowskiego oddziału. W 2018 wykluczona z tej organizacji w związku z ubieganiem się o miejsce w Krajowej Radzie Sądownictwa, tzw. neo-KRS. Stowarzyszenie uznało jej działanie za sprzeczne z zasadami etyki sędziowskiej oraz celami „Iustitii”, które polegają na obronie niezależności sądownictwa[4].
W okresie rządów PiS, w latach 2006–2008 i 2016–2018 oddelegowana do pracy w Ministerstwa Sprawiedliwości, gdzie pracowała m.in. nad systemem losowego przydziału spraw sędziom oraz nad nowelizacją ustaw o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury i ustroju sądów powszechnych. W styczniu 2018 oddelegowana do Sądu Okręgowego w Krakowie, w którym objęła stanowisko prezeski zastępując Beatę Morawiec. W 2020 została sędzią tego sądu[1]. 10 października 2022 zakończyła kierowanie krakowskim sądem okręgowym[5].
W 2018 i 2022 wybrana przez Sejm do Krajowej Rady Sądownictwa. 24 maja 2022 wybrana na przewodniczącą tego gremium; w głosowaniu pokonała poprzednika, Pawła Styrnę[6]. Rada, której przewodniczy Pawełczyk-Woicka, jest określana jako neo-KRS z powodu wadliwego trybu wyboru jej sędziowskich członków. Wyboru 15 sędziów dokonał Sejm VIII, a następnie IX kadencji, na podstawie nowelizacji ustawy o KRS z 8 grudnia 2017, która przeniosła kompetencję wyboru z samych sędziów na władzę ustawodawczą, łamiąc historyczną praktykę ustrojową oraz wiążącą wykładnię Trybunału Konstytucyjnego z 13 lipca 2007 (wyrok ten stanowi, że sędziów-członków KRS muszą wybierać sami sędziowie)[7]. Nowelizacja z 2017, oparta została na kwestionowanym wyroku TK z 20 czerwca 2017, wydanym z udziałem dwóch tzw. sędziów-dublerów, który podważył linię orzeczniczą z 2007 i dopuścił wybór sędziów-członków KRS przez dowolny inny podmiot[8]. Sąd Najwyższy orzekł w postanowieniu z 19 września 2018, że ze względu na udział osób nieuprawnionych w wydaniu wyroku z 2017 oraz brak zmiany Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, stan prawny wynikający wyroku TK z 2007 nie uległ zmianie i nadal obowiązuje zasada wyboru sędziów do KRS przez samych sędziów[9]. W efekcie, powszechnie uznaje się, że Rada ukonstytuowana w 2018 powstała niezgodnie z Konstytucją RP[10]. Wybór Pawełczyk-Woickiej na przewodniczącą Krajowej Rady Sądownictwa nastąpił spośród 15 sędziów-członków wybranych przez Sejm. Z uwagi na ten tryb wyboru, jej funkcja jest uznawana za sprawowaną de facto (faktycznie), lecz nie de iure (bez pełnej legitymacji prawnej).
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Wkrótce po objęciu funkcji prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie odwołała jego rzecznika Waldemara Żurka i przeniosła go do innego wydziału, wskutek czego Żurek wytoczył jej proces[11]; 3 marca 2023 Sąd Okręgowy w Katowicach wydał postanowienie potwierdzające stosowanie przez Dagmarę Pawełczyk–Woicką mobbingu wobec sędziego[12].
18 kwietnia 2018 wydała zarządzenie[13], na mocy którego radykalnie ograniczono możliwość wstępu dziennikarzy na teren Sądu Okręgowego w Krakowie, czemu sprzeciwiły się m.in. Helsińska Fundacja Praw Człowieka oraz Rzecznik Praw Obywatelskich[14].
W 2019 odwołała ze stanowiska – mimo sprzeciwu Kolegium sądu – sędziego Dariusza Mazura, koordynatora ds. współpracy międzynarodowej i praw człowieka w sprawach karnych oraz rzecznika Stowarzyszenia Sędziów „Themis”, powołując w jego miejsce objętego karą dyscyplinarną Przemysława Wypycha[15].
W listopadzie 2022 została ukarana przez Sąd Najwyższy za utrudnianie przez 4 miesiące działań procesowych[14] związanych z testem niezawisłości sędzi Karoliny Miklaszewskiej[16].
Uchodzi za stronniczkę Zbigniewa Ziobry, razem z którym chodziła do szkoły podstawowej[11][17].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Pozostaje w nieformalnym związku z sędzią i urzędnikiem resortu sprawiedliwości Dariuszem Pawłyszcze[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Prezydium Rady: Dagmara Pawełczyk-Woicka. Krajowa Rada Sądownictwa. [dostęp 2023-04-09].
- ↑ Bartłomiej Opaliński. Podporządkowanie Trybunału Konstytucyjnego organom władzy politycznej w Polsce po 2015 roku. „Ius Novum”. nr 3, s. 162, 2022. Warszawa: Wydział Prawa i Administracji Uczelni Łazarskiego.
- ↑ Sędzia wymieniła go wśród swoich autorytetów. W przeszłości krytykował neo-KRS. tvn24.pl, 10 czerwca 2022. [dostęp 2023-04-09].
- ↑ a b Woicką zgłosił do KRS jej partner życiowy. polityka.pl, 12 lutego 2018. [dostęp 2023-04-09].
- ↑ Dagmara Pawełczyk-Woicka nie jest już prezesem SO w Krakowie. rp.pl, 10 października 2022. [dostęp 2023-04-09].
- ↑ Paweł Styrna przegrywa. Nową przewodniczącą znajoma ze szkoły ministra Ziobry. limanowa.in, 24 maja 2022. [dostęp 2023-04-09].
- ↑ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2007 r. sygn. akt K 25/07 (Dz.U. z 2007 r. nr 138, poz. 976)
- ↑ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 czerwca 2017, K 5/17. trybunal.gov.pl. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2018 r., sygn. akt III PO 9/18. [dostęp 2025-03-04].
- ↑ Piotr Pszczółkowski: Rozważania o legitymacji sędziowskiej części KRS, zawarte w uzasadnieniu votum separatum do uzasadnienia wyroku TK w sprawie K 1/23. monitorkonstytucyjny.eu, 2023-11-17. [dostęp 2025-03-02].
- ↑ a b Dagmara Pawełczyk-Woicka szefową nowej KRS bis. „Człowiek-chaos”. onet.pl, 24 maja 2022. [dostęp 2023-04-09].
- ↑ Magdalena Gałczyńska: Porażka szefowej KRS. Sędzia Żurek wygrał proces o mobbing. onet.pl, 2023-03-15. [dostęp 2024-03-28]. (pol.).
- ↑ Magdalena Gałczyńska: Nowa prezes SO w Krakowie ograniczyła dostęp dziennikarzom. Ostra reakcja RPO. onet.pl, 2018-05-09. [dostęp 2024-03-28]. (pol.).
- ↑ a b Magdalena Gałczyńska: Szefowa KRS ukarana przez SN. Musi zapłacić. onet.pl, 2023-11-10. [dostęp 2024-03-28]. (pol.).
- ↑ Magdalena Gałczyńska: Sędzia Mazur traci stanowisko. Zastąpi go osoba z dyscyplinarką na koncie. onet.pl, 2019-07-09. [dostęp 2024-03-28]. (pol.).
- ↑ PG: Sędzia z Krakowa zawiadamia prokuraturę. Chodzi o uchylenie kary dla szefowej neo-KRS. onet.pl, 2024-03-28. [dostęp 2024-03-28]. (pol.).
- ↑ Łukasz Woźnicki: Dagmara Pawełczyk-Woicka, szkolna koleżanka Ziobry, szefową upolitycznionej KRS. wyborcza.pl, 2022-05-24. [dostęp 2025-10-12].









