Edward Hołda
| Data i miejsce urodzenia |
13 października 1924 |
|---|---|
| Data śmierci |
18 marca 2016 |
| Zawód, zajęcie |
poeta, prozaik, reportażysta |
Edward Hołda (ur. 13 października 1924 w Krakowie, zm. 18 marca 2016) – polski poeta, prozaik, reportażysta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Krakowie. W czasie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. Debiutował jako poeta w 1950 r. na łamach tygodnika „Nowa Kultura”. W latach 1955–1957 był redaktorem tygodnika "Po Prostu", w latach 1970–1972 dwutygodnika "Współczesność", zaś w latach 1972–1981 tygodnika "Literatura".
Zmarł 18 marca 2016[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Sprawy powszednie (poezje)
- Kartki z notesu (poezje)
- Wypadek na zakręcie (reportaże)
- Twarzą ku ziemi (poezje)
- Okazja dla spóźnionych (reportaże)
- Człowiek z nurtu (opowiadania)
- Po latach świetlnych (poezje)
- W skurczu źrenicy (opowiadania)
- Zuchwali i zwinni (reportaże)
- Poemat z masy papierowej (poezje)
- Ciszej, dzwony (powieść)
- Przetrwać siebie (reportaże)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Edward Hołda. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
