Einars Semanis
 Einars Semanis | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador Łotwy w Polsce | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Einars Semanis (ur. 9 listopada 1957 w Alūksne) – łotewski politolog i dyplomata, były wiceminister spraw zagranicznych, ambasador w Chinach (1999–2004), Finlandii (2005–2009), Polsce (2009–2013), Litwie (2015–2019) i na Białorusi (2019–2024).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia w Instytucie Filozofii Łotewskiego Uniwersytetu Państwowego (1975–1980), po czym podjął studia aspiranckie na Uniwersytecie Moskiewskim. W 1985 obronił pracę kandydacką poświęconą amerykańskiej współczesnej filozofii analitycznej historii. W latach 1990–1992 studiował w Instytucie Nauk Politycznych Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu w Oslo, gdzie uzyskał stopień magistra nauk politycznych. W 1999 ukończył studia sinologiczne w Instytucie Studiów Wschodnich Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Łotewskiego.
Do 1993 pracował jako naukowiec na Uniwersytecie Łotewskim (w latach 1987–1993 był dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych). W 1993 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Łotwy jako szef departamentu ds. Ameryki i Australii (do 1994). W 1994 przez krótki okres pełnił obowiązki podsekretarza stanu w MSZ odpowiedzialnego za kontakty z krajami Europy Zachodniej. Od 1994 do 1995 był dyrektorem II Departamentu Politycznego MSZ. W listopadzie 1995 objął funkcję wiceszefa misji dyplomatycznej jako radca ds. politycznych w Ambasadzie Łotwy w USA (do 1999). W 1999 był radcą w Ambasadzie Łotwy w ChRL, a w latach 1999–2004 ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym w Chinach. W 2004 ponownie objął obowiązki podsekretarza stanu (tym razem ds. Unii Europejskiej).
25 sierpnia 2005 złożył listy uwierzytelniające prezydent Finlandii jako nowy ambasador w Helsinkach. Urząd pełnił do sierpnia 2009, został wtedy odznaczony Orderem Białej Róży[1]. W 2009 został mianowany nowym ambasadorem Łotwy w Polsce. Rozpoczął również misję dyplomatyczną jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny przy Stolicy Apostolskiej (2009–2015[2]). Na wiosnę 2010 uzyskał akredytację w Bułgarii i Rumunii. Misję ambasadorską w Polsce pełnił do 2013[3].
W 2015 objął funkcję ambasadora Łotwy na Litwie, misję sprawował do 2019[4].
W 2019 został ambasadorem Łotwy na Białorusi[5]. Po protestach w kraju związanych ze sfałszowanymi wyborami prezydenckimi i zaostrzeniem się stosunków Unii Europejskiej z Białorusią odwołany czasowo do kraju na konsultacje[6]. Ostatecznie pozostał na Białorusi do 2021, po czym wrócił na Łotwę[7][8]. Spotykał się z przedstawicielami białoruskiej opozycji[9][10]. Misję na Białorusi zakończył w 2024.
Żonaty, ma dwie córki. W 2012 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Vēstnieks Semanis saņem augstu Somijas valsts apbalvojumu. diena.lv, 4 sierpnia 2009. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Latvijas Republikas un Svētā Krēsla divpusējās attiecības. mfa.gov.lv, 1 kwietnia 2022. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Tomasz Otocki: Einars Semanis – na pożegnanie z Warszawą. radiownet.pl, 19 sierpnia 2013. [dostęp 2025-01-23]. (pol.).
- ↑ Akreditēti Latvijas jaunie vēstnieki ASV, Beļģijā, Baltkrievijā un Lietuvā. zinas.tv3.lv, 1 sierpnia 2019. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Vēstnieks E. Semanis iesniedz akreditācijas vēstules Baltkrievijas prezidentam. lvportals.lv, 13 września 2019. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Latvija uz konsultācijām atsauc savu vēstnieku Baltkrievijā. lsm.lv, 7 października 2020. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Latvijas vēstnieks Baltkrievijā par izraidīšanu. replay.lsm.lv, 27 maja 2021. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Tomasz Otocki: Prezydent Łotwy nie ubiega się o drugą kadencję. Zastąpić go może bardzo wyrazisty dyplomata. new.org.pl, 25 maja 2023. [dostęp 2025-01-23]. (pol.).
- ↑ Vēstnieks E. Semanis Viļņā tiekas ar S. Cihanousku. mfa.gov.lv, 9 sierpnia 2021. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ Latvijas vēstnieks ar Baltkrievijas Nacionālās sapulces darba grupu sadarbībai ar Saeimu pārrunā divpusējo attiecību jautājumus. mfa.gov.lv, 8 kwietnia 2021. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 291
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dr. Einars Semanis. mfa.gov.lv, 2 grudnia 2014. [dostęp 2025-01-23]. (łot.).
