Elektrownia jądrowa Three Mile Island
40°09′14″N 76°43′29″W/40,153889 -76,724722 Elektrownia jądrowa Three Mile Island | |
| Państwo | |
|---|---|
| Status |
Aktywna |
| Operator |
Exelon Nuclear |
| Liczba bloków energetycznych |
2 |
| Kluczowe daty | |
| Rozpoczęcie budowy |
1968 |
| Włączenie do sieci |
2 września 1974 |
| Trwałe wyłączenie |
2034 |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
Położenie na mapie Pensylwanii  | |
| 40°09′14″N 76°43′29″W/40,153889 -76,724722
| |
| Strona internetowa | |
Elektrownia Three Mile Island – amerykańska cywilna elektrownia jądrowa położona na sztucznej wyspie, o tej samej nazwie, na rzece Susquehanna, koło Harrisburga, w stanie Pensylwania. Pierwotnie pracowały w niej dwa reaktory wodne ciśnieniowe (PWR), oznaczone jako TMI-1 i TMI-2, jednak po wypadku w 1979 r., częściowo stopiony rdzeń reaktora jądrowego TMI-2 został usunięty z terenu elektrowni.
Właściciele i zarządcy elektrowni
[edytuj | edytuj kod]Elektrownię zbudowała General Public Utilities Corporation, później GPU Inc., a zarządzała nią Metropolitan Edison Company (Met-Ed), firma zależna od GPU. Po wypadku w reaktorze TMI-2, właścicielem i zarządcą zakładu została nowa firma zależna od GPU Inc., GPU Nuclear (GPUN). GPUN użytkował reaktor nr 1 do 1998, kiedy to odsprzedano elektrownię firmie AmerGen Energy Corporation, spółkę joint venture firm Philadelphia Electric Company Energy Inc. (PECO Energy) i British Energy Group Plc. Udziały PECO w AmerGen stały się własnością Exelon Corporation w roku 2000 po tym, jak PECO połączyło się z Unicom Corporation. Exelon wykupił udziały British Energy w 2003, po czym przekazał własność i zarząd nad elektrownią do swojego oddziału zajmującego się energetyką jądrową, Exelon Nuclear.
Uszkodzony i nieczynny reaktor nr 2 pozostał własnością GPU do roku 2001, wtedy to GPU zostało wchłonięte przez First Energy Corporation. First Energy pozostaje właścicielem TMI-2, ale utrzymanie i obsługę nieczynnego bloku zlecał właścicielom pozostałej części elektrowni, firmie AmerGen Energy, w latach 2001–2003, i Exelon Nuclear, od roku 2003.
Bloki energetyczne
[edytuj | edytuj kod]| Nr bloku | Blok 1 | Blok 2 |
|---|---|---|
| Typ | PWR | PWR |
| Dostawca | Babcock & Wilcox | Babcock & Wilcox |
| Status | wyłączony | wyłączony |
| Data rozpoczęcia budowy | 15 maja 1968 | 1 listopada 1969 |
| Data włączenia do sieci | 2 września 1974 | 30 grudnia 1978 |
| Data wyłączenia | 19 września 2019[1] | 28 marca 1979 |
| Moc elektryczna netto | 805 MW | 880 MW |
| Moc elektryczna brutto | 837 MW | 959 MW |
Reaktor nr 1
[edytuj | edytuj kod]TMI-1 jest ciśnieniowym reaktorem wodnym o mocy 850 MW (pierwotnie 816 MW), wyprodukowanym przez Babcock & Wilcox. Do sieci został włączony 19 kwietnia 1974. Oryginalnie posiadał licencje na pracę przez 40 lat (do 19 kwietnia 2014), którą w 2009 r. przedłużono o kolejne 20 lat, do 19 kwietnia 2034[2]. Podczas wypadku w TMI-2, reaktor nr 1 był wyłączony na czas załadunku nowego paliwa. Wrócił do pracy dopiero w październiku 1985, po serii komplikacji natury technicznej i prawnej.
2 listopada 2006, o godz. 13:35 EST, doszło do automatycznego wyłączenia się reaktora. Automaty wyłączyły reaktor po napłynięciu nieoczekiwanych danych z wadliwego urządzenia monitorującego reaktor. Jeden z pracowników elektrowni został ranny, w wyniku próby panicznej ucieczki z terenu elektrowni.
19 września 2019 roku operator elektrowni, firma Exelon Generation ogłosiła rozpoczęcie procesu wygaszania reaktora nr 1[1].
Reaktor nr 2
[edytuj | edytuj kod]
TMI-2, bliźniaczy do TMI-1, do sieci został włączony w grudniu 1978. Pracował zaledwie 90 dni, gdy w marcu 1979, w wyniku największej w USA katastrofy w cywilnej elektrowni jądrowej, doszło do jego częściowego stopienia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Taylor Romine: The famous Three Mile Island nuclear plant is closing. CNN, 2019-09-19. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
- ↑ Scott DiSavino: NRC renews Exelon Pa. Three Mile Isl reactor license. Reuters, 2009-10-22. [dostęp 2024-08-07]. (ang.).
