Ferdinand Albert Pax

Ferdinand Albert Pax (ur. 30 grudnia 1885 we Wrocławiu, zm. 23 czerwca 1962 w Bad Honnef)^[1] – niemiecki zoolog i nauczyciel akademicki, specjalizujący się w badaniach koralowców z rzędu Hexacorallia.

Syn profesora botaniki Ferdinanda Albina Paxa. Szkołę średnią ukończył w rodzinnym mieście, studia biologiczne odbywał na uniwersytecie w Zurychu oraz na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie był uczniem prof. W. Kükenthala, pod kierunkiem którego obronił pracę doktorską w 1907 i habilitacyjną w 1910 r^[2]. W 1906 r. pogłębiał wiedzę ucząc się w Stacji Zoologicznej w Trieście, zaś w 1907 w instytucie oceanografii w Bergen; odbył też podróże badawcze na wybrzeża Morza Śródziemnego, m.in. w Monako i atlantyckie we Francji oraz Anglii. Po doktoracie pracował na wrocławskim uniwersytecie jako asystent w Instytucie Zoologicznym^[1], a od 1908 był zatrudniony także we wrocławskim Muzeum Zoologicznym, w którym w 1912 został kustoszem, a w 1917 kierownikiem, i to stanowisko piastował do końca oblężenia Wrocławia w 1945 r. W 1915 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego^[2]. W czasie I wojny światowej pracował na stanowiskach badawczych w Polsce w 1916/17^[3] i na pograniczu austriacko/włoskim, w rejonie rzeki Isonzo. Po wojnie kontynuował pracę we Wrocławiu^[1]. W 1946 r. opuścił Wrocław i osiedlił się w zachodnich Niemczech^[3].

Specjalizował się w badaniach koralowców z rzędu Hexacorallia. Napisał ok. 100 prac naukowych nt. koralowców, ponadto był autorem szeregu publikacji nt. świata zwierzęcego Śląska oraz kilku publikacji nt. zwierząt Polski^[3].

• Hoppe B. 2001: Pax, Ferdinand. Neue Deutsche Biographie vol. 20. s. 144.
• Wiktor J. 1997: Muzeum Przyrodnicze Uniwersytetu Wrocławskiego. Historia i ludzie 1814-1994. Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 1–130.