Halina Sobiczewska

Halina Sobiczewska

Halina Irena Motykiewicz

Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1926 Nieśwież
Zawód, zajęcie	chemiczka, nauczycielka, żołnierka
Miejsce zamieszkania	Łódź (od 1946)
Edukacja	Gimnazjum i Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie
Alma Mater	Politechnika Łódzka
Rodzice	Stefan Motykiewicz, Anna z d. Łojko
Odznaczenia

Halina Irena Sobiczewska z domu Motykiewicz, ps. „Halina”, „Lala” (ur. 17 lutego 1926 w Nieświeżu^[1]) – polska chemiczka, nauczycielka, uczestniczka powstania warszawskiego.

Córka oficera Wojska Polskiego Stefana Motykiewicza oraz Anny z domu Łojko^[2]. Wychowywała się w Nieświeżu, gdzie ukończyła I klasę gimnazjum. W czasie okupacji uczęszczała na tajne komplety w Warszawie. Egzamin dojrzałości złożyła w czerwcu 1944 w Gimnazjum i Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie^[1].

Od maja 1943 działała w konspiracji. Została przydzielona do V Obwodu (Mokotów) Okręgu Warszawa Armii Krajowej – 4. Rejon – II Batalion Szturmowy „Odwet”. Odbyła przeszkolenie sanitarne. Zajmowała się kolportowaniem prasy. Podczas powstania warszawskiego pełniła służbę w szpitalu polowym na Ochocie. Po ewakuacji do Śródmieścia stacjonowała w budynku Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, a po jego zbombardowaniu w prywatnych lokalach przy ulicy Lwowskiej. Przydzielona do 3. batalionu pancernego „Golski”. Pełniła także funkcję łączniczki. Pod koniec powstania została awansowana na stopień plutonowego z cenzusem. W powstaniu brał udział także jej brat Zbigniew (ur. 1925)^[1].

Po powstaniu była więziona w Stalagu X B Sandbostel oraz Stalagu VI C Oberlangen, gdzie 12 kwietnia 1945 doczekała wyzwolenia przez 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Następnie przydzielona do tej jednostki służyła jako telefonistka w Meppen. We wrześniu 1945 została oddelegowana na studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu w Leuven. Po roku studiów repatriowała się do Polski. Od 1946 studiowała na Politechnice Łódzkiej, gdzie w 1952 uzyskała dyplom magistra inżyniera chemii. Od 1951 do 1952 pracowała jako asystentka tamże. W latach 1952–1953 pracowała jako starsza asystentka w Instytucie Włókiennictwa w Łodzi. W latach 1953–1961 zajmowała się wychowywaniem dzieci. Od 1961 do 1981 pracowała jako nauczycielka w Zespole Szkół Mechanicznych nr 3 w Łodzi^[1].

Członkini Polskiego Związku Były Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych, Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Okręgu Łódź Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej^[1].

• Medal Wojska, dwukrotnie (1948)^[1]
• Krzyż Armii Krajowej (1979)^[1]
• Złoty Krzyż Zasługi (1981)^[1]
• Odznaka Pamiątkowa II Batalionu Szturmowego „Odwet” (1992)^[1]
• Warszawski Krzyż Powstańczy (1993)^[1]
• Odznaka Pamiątkowa Akcji „Burza” (1995)^[1]
• Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” (1995)^[1]
• Krzyż Partyzancki (1997)^[1]
• Medal za Warszawę 1939–1945 (1997)^[1]
• Krzyż Więźnia Politycznego (1998)^[1]

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” (2023)^[3]

• AnnaA. Sztyk AnnaA., Archiwum Historii Mówionej - Halina Irena Sobiczewska, 1944.pl, 28 września 2022 [dostęp 2024-01-29] [zarchiwizowane 2023-02-05] .