Obszar |
głównie Indie | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
około 30 milionów | ||||||
Pismo/alfabet | |||||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
Status oficjalny | |||||||
język urzędowy | Indie (Kerala, Lakszadiwy) | ||||||
Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||||
Kody języka | |||||||
ISO 639-1 | ml | ||||||
ISO 639-2 | mal | ||||||
ISO 639-3 | mal | ||||||
IETF | ml | ||||||
Glottolog | mala1464 | ||||||
Ethnologue | mal | ||||||
GOST 7.75–97 | мал 425 | ||||||
WALS | mym | ||||||
Występowanie | |||||||
W Wikipedii | |||||||
| |||||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język malajalam – język drawidyjski, używany w Indiach na Wybrzeżu Malabarskim i Lakszadiwach przez około 30 mln osób. Jest językiem urzędowym w stanie Kerala i na terytorium związkowym Lakszadiwów.
Język ten jest blisko spokrewniony z językiem tamilskim, ma też własne – wywodzące się ze starotamilskiego alfabetu vatteluttu – pismo malajalam. Jako odrębny język malajalam oddzielił się od tamilskiego ok. X w. n.e. Pierwszy utwór literacki w tym języku, Ramaciaritam, powstał prawdopodobnie w XII wieku. W średniowieczu istniał styl literacki nazywany manipravalam (dosł. „rubiny i korale”), polegający na swobodnym wykorzystaniu zasobów leksykalnych zarówno malajalam, jak i sanskrytu w jednym utworze. W przeciwieństwie do języka tamilskiego słownictwo malajalam nadal zawiera duży procent zapożyczeń z sanskrytu.
Fonologia
[edytuj | edytuj kod]Spółgłoski
[edytuj | edytuj kod]Wargowe | Zębowe | Dziąsłowe | Retrofleksywne | Palatalne | Tylnojęzykowe | krtaniowe | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nosowe | /m/ മ m | /n̪/ ന n | /n/ ന * n | /ɳ/ ണ ṇ | /ɲ/ ഞ ñ | /ŋ/ ങ ṅ | |||||||||
Zwarte | Zwykłe | /p/ പ p | /b/ ബ b | /t̪/ ത t | /d̪/ ദ d | /t/ * t | /ʈ/ ട ṭ | /ɖ/ ഡ ḍ | /t͡ʃ/ ച c | /d͡ʒ/ ജ j | /k/ ക k | /ɡ/ ഗ g | |||
Przydechowe | /pʰ/ ഫ ph | /bʱ/ ഭ bh | /t̪ʰ/ ഥ th | /d̪ʱ/ ധ dh | /ʈʰ/ ഠ ṭh | /ɖʱ/ ഢ ḍh | /t͡ʃʰ/ ഛ ch | /d͡ʒʱ/ ഝ jh | /kʰ/ ഖ kh | /ɡʱ/ ഘ gh | |||||
Szczelinowe | /f/ ഫ* f | /s̪/ സ s | /ʂ/ ഷ ṣ | /ɕ/ ശ ś | /h/ ഹ h | ||||||||||
Płynne | Centralne | /ʋ/ വ v | /ɻ/ ഴ l | /j/ യ y | |||||||||||
Boczne | /l/ ല l | /ɭ/ ള ḷ | |||||||||||||
Drżące | /ɾʲ/ ര r | /r/ റ r |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).