Jan Ernest III
| |
| książę Saksonii-Weimar (z bratem Wilhelmem Ernestem) | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Krystyna Elżbieta ze Szlwezwika-Holsztynu-Sonderburga |
| Żona |
Zofia Augusta z Anhalt-Zerbst |
| Dzieci |
Jan Wilhelm, Ernest August I, Eleonora Chrystiana, Joanna Augusta, Joanna Szarlotta |
| Żona |
Szarlotta Dorota z Hesji-Homburg |
| Dzieci |
Karol Fryderyk, Jan Ernest, Maria Luiza, Chrystiana Zofia |
Jan Ernest III (ur. 22 czerwca 1664 w Weimarze, zm. 10 czerwca 1707 tamże) – książę Saksonii w księstwie Saksonii-Weimar od 1683 (z bratem Wilhelmem Ernestem).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod].svg)
Jan Ernest był młodszym synem księcia Saksonii-Weimar Jana Ernesta II z rodu Wettinów i Chrystiany Elżbiety, córki księcia Szlezwika-Holsztynu-Sonderburg Jana Chrystiana[1][2]. Studiował w Jenie, następnie udał się w podróż po Europie. Po śmierci ojca w 1683 rządy w Saksonii-Weimar objął w imieniu swoim oraz Jana Ernesta jego starszy brat Wilhelm Ernest. Bracia kilkakrotnie zawierali układy w sprawie podziału dochodów i uprawnień (krajem miał zarządzać Wilhelm Ernest, jednak Jan Ernest miał uczestniczyć w ważniejszych decyzjach). Między braćmi dochodziło jednak do konfliktów: Wilhelm Ernest chciał marginalizować rolę brata, Jan Ernest pragnął natomiast do zwiększenia swego udziału w rządach. W 1691 bracia przejęli księstwo Saksonii-Jeny. W 1694 Wilhelm Ernest zgodził się uznać jurysdykcję Jana Ernesta nad częściami księstwa, z których ten czerpał dochody (m.in. Kapellendorf, Heusdorf, Magdala). Odtąd stosunki między braćmi poprawiły się[1].
W 1703 przez krótki czas muzykiem dworskim Jana Ernesta był młody wówczas Jan Sebastian Bach[3].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Jan Ernest był dwukrotnie żonaty. W 1685[1] poślubił Zofię Augustę (1663–1694), córkę księcia Anhalt-Zerbst Jana. Para miała pięcioro dzieci:
- Jan Wilhelm (ur. i zm. 1686),
- Ernest August I (1688–1748), następca ojca jako książę Saksonii-Weimar,
- Eleonora Chrystiana (1689–1690),
- Joanna Augusta (1690–1691),
- Joanna Szarlotta (1693–1751)[2].
Dwa miesiące po śmierci Zofii Augusty, w 1694 Jan Ernest ożenił się z Szarlottą Dorotą Zofią (1672–1738), córką landgrafa Hesji-Homburg Fryderyka II. Z tego małżeństwa pochodziło czworo dzieci:
- Karol Fryderyk (1695–1696),
- Jan Ernest (1696–1715),
- Maria Luiza (1697–1704),
- Chrystiana Zofia (1700–1701)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ernst Wülcker: Johann Ernst (IX.). W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 14. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1881, s. 362–364.
- ↑ a b c Johann Ernst III. Herzog v.Sachsen-Weimar. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-12-01].
- ↑ Christoph Wolff: Johann Sebastian Bach: The Learned Musician. Oxford - New York: Oxford University Press, 2001, s. 66–75. ISBN 0-19-816534-X. [dostęp 2017-12-01].
