wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
250[2] |
Strefa numeracyjna |
46 |
Kod pocztowy |
96-130[3] |
Tablice rejestracyjne |
ESK |
SIMC |
0727943 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego | |
Położenie na mapie gminy Głuchów | |
51°50′44″N 20°03′13″E/51,845556 20,053611[1] |
Janisławice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku[4].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Janisławice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości ma budowę typowej polskiej nazwy patronimicznej masowo występującej na terenach Polski. Składa się ona z dwóch członów Janisław oraz patronimicznej końcówki -ice. Pochodzi od dwuczłonowego słowiańskiego imienia męskiego Janisława, które należało do arcybiskupa Janisława[5]. W 1330 roku założył on w ówczesnej kasztelanii łowickiej wieś Janisławice wśród dąbrowy: „Ianyslawicze ... Ianislaus ... archiepiscopus Gneznensis, in merica super fluvium Lupy in districtu Lowiczensi villam Janyslawicze sub. an. Dni. MCCCXXX exposuit ad locandum”[6].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość lokowana została w 1330 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława[5].
W 1937 roku w pobliżu wsi odkryto grób człowieka (prawdopodobnie łowcy) datowany na ok. 6000-4500 p.n.e. (mezolit). Wewnątrz znajdował się szkielet 30-letniego mężczyzny ułożony w pozycji siedzącej posypanego ochrą. W grobie znajdowały się m.in. kolia z zębów łosia i kłów dzika, szydło z poroża jelenia, skrobaczka z łopatki dzika i wiele narzędzi krzemiennych[7]. Przez długi czas był to najstarszy grób odkryty na terenie Polski[8].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[9] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół kościoła pw. św. Małgorzaty, XVI-XX w.:
- kościół, drewniany, nr rej.: 887 z 29.12.1967
- dzwonnica, drewniana, nr rej.: 888 z 29.12.1967
- cmentarz rzymskokatolicki, przy kościele, nr rej.: 953 z 2.02.1994
- cmentarz rzymskokatolicki, nr rej.: 876 z 20.03.1992
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43885
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 372 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa rawskiego, 1792
- ↑ a b Łowmiański 1967 ↓, s. 40.
- ↑ Ulanowski 1920 ↓, s. 173.
- ↑ Praca zbiorowa: Polska. Pradzieje - Piastowie. T. 31. Poznań: Polskie Media Amer.Com. ISBN 978-83-252-0200-2.
- ↑ Teresa Węgrzynowicz, Jacek Miśkiewicz, Wędrówki po wykopaliskach. Wiedza Powszechna, Warszawa 1972.
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2011-04-08].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Łowmiański: Początki Polski. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- Bolesław Ulanowski: Visitationes bonorum archiepiscopatus nec non capituli Gnesnensis. Cracoviae: 1920, s. 173.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prehistoryczny Łowca. Wystawa o człowieku z Janisławic. Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie. [dostęp 2017-07-20].