Joachim Marx

Pełne imię i nazwisko	Joachim Jerzy Marx
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1944 Gliwice
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub Górnik Sośnica
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1959–1963 GKS Gliwice 1963–1969 Gwardia Warszawa 139 (78) → 1966 Wisła Kraków 1 (1) 1969–1975 Ruch Chorzów 162 (66) 1975–1979 RC Lens 110 (38) 1979–1982 US Nœux-les-Mines 96 (39)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1966–1975  Polska 23 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1985–1988 RC Lens 1988–1990 La Roche VF 1991–1992 LB Châteauroux
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Monachium 1972 Piłka nożna
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Joachim Jerzy Marx (ur. 31 sierpnia 1944 w Gliwicach) – polski piłkarz występujący na pozycji środkowego napastnika lub obrońcy oraz trener piłkarski. Reprezentant Polski, złoty medalista olimpijski 1972 z Monachium.

Urodził się 31 sierpnia 1944 w Gliwicach. Był synem Marii i Georga (Jerzego) Marxa^[1]. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnym klubie Sośnica Gliwice^[2]. W 1959 za namową Jerzego Klejnota został zawodnikiem GKS Gliwice^[3]. w którym grał w niższych ligach do 1963. W tym samym roku stał się pierwszoligowym zawodnikiem Gwardii Warszawa^[4]. W debiutanckim wystepie w I lidze przeciwko drużynie Arkonii Szczecin zdobył bramkę na 2:2 w przedostantiej minucie meczu^[5]. Pierwszy mecz przed własną publicznością zagrał przeciwko drużynie Wisły Kraków^[5]. W trzecim spotkaniu debiutankiego sezonu zagrał pierwsze derbowe spotkanie przeciwko Legii Warszawa. W spotkaniu strzelił gola na 2:1^[6].jednocześnie pracował jako mechanik samochodowy razem z Janem Gawrońskim^[7]. Pod koniec września 1963 w meczu przeciwko Pogoni Szczecin zdobywa 2 bramki w 3 minuty. W całym sezonie 1963 zdobył 16 goli zajmując 3 miejsce klasyfikacji strzelców przegrywajac z Lucjanem Brychczym Jerzy m Wilimem i Jóżefem Gałeczką^[8].

Jako złoty już medalista IO oraz zawodnik reprezentujący Gwardię Warszawa posiada również epizod w barwach Wisły Kraków, gdzie 8 maja 1966 r. – w ramach obchodów 60-lecia klubu – gościnnie wystąpił w meczu przeciwko MTK Budapeszt wygranym przez Białą Gwiazdę 2:0 (0:0), a swój występ uświetnił bramką otwierającą wynik spotkania^[9].

Najlepsze lata klubowej kariery przeżywał jednak na Śląsku, w Ruchu Chorzów, w którym grał w latach 1969–1975, rozgrywając 162 mecze w ekstraklasie i zdobywając 66 bramek. W 1974 i 1975 wywalczył tytuły mistrza Polski z Ruchem, zaś w 1974 Puchar Polski, w którym „Niebiescy” po dwóch golach Marksa pokonali jego były klub Gwardię Warszawa.

Po zakończeniu kariery w Polsce, wyemigrował do Francji, gdzie występował w klubie RC Lens w latach 1975–1979. W swoim debiucie zdobył przeciwko drużynie z Lyonu zdobył hat tricka^[10]. Do końca roku strzelił bramkę w każdym z domowych meczów^[11]. W pierwszym sezonie zdobył 15 bramek i 1 w Pucharze Francji^[12]. Został najlepszym strzelcem zespołu Lens^[13]. 9 stycznia 1976 jako pierwszy Polski piłkarz wyjechał do Francji razem z rodziną^[14]. Z klubem z Le ns zdobył wicemistrzostwo Ligue 1 w 1977 r. W 131 spotkaniach zdobył 43 gole^[15]. Karierę zakończył w 1982 w prowincjonalnym klubie US Nœux-les-Mines^[16].

Po zakończeniu kariery zawodniczej założył szkółkę piłkarską w Liévin. Obecnie prowadzi szkołę piłkarską reprezentacji Francji w Lens.

Reprezentacyjną karierę Joachim Marx rozpoczął w 1966, debiutując w meczu z Izraelem (0:0)^[17].Zagrał od 46 minuty za Jerzego Sadka^[18]. Następnie w 1969 roku wystąpił w 3 spotkaniach reprezentacji przeciwko Bułgarii i Holandii w eliminacjach mistrzostw świata oraz w spotkaniu towarzyskim przeciwko Norwegii^[18]. W 1970 roku zagrał w towarzyskim spotkaniu przeciwko reprezentacji Iraku (2-0). W kolejnym wygranym 5-0 meczu przeciwko reprezentacji Danii zdobył klasycznego hat-tricka^[19]. Całe spotkania rozegrał także przeciwko drużynom NRD (0-5), Irlandii (2-0) i Albanii (3-0) W reprezentacji rozegrał 23 mecze, w których strzelił 10 goli. Do dorobku tego wpisują się również 4 występy w reprezentacji olimpijskiej i 2. zdobyte w niej bramki. Najlepszy mecz rozegrał w 1970 z Danią w Warszawie, w którym zdobył trzy bramki. W 1972 roku wystąpił w dwóch spotkaniach z Bułgarią. W pierwszym przegranym 1:3 meczu w Starej Zagorze w 23 minucie zastąpił Andrzeja Jarosika^[19].W rewanżowym wygranym 3-0 meczu w Warszawie strzelił gola na 3-0^[20]. Olimpiadzie w Monachium nie był podstawowym zawodnikiem, wystąpił jedynie w meczach z Danią (1:1) i Ghaną (4:0). W każdym ze spotkań wystąpił jedynie w jednej połowie meczu^[20]. Choroba uniemożliwiła mu występ na Mistrzostwach Świata 1974. 9 Października wystąpił od 74 minuty w meczu eliminacji mistrzostw Europy przeciwko Finlandiii zastępując Andrzeja Szarmacha. W 1975 wrócił do kadry. 28 maja zagrał drugą połowę w wyjazdowym spotkaniu przeciwko NRD strzelając gola w 83 minucie^[20]. 8 października 1975 na mecz z Węgrami (2 bramki)^[20]. Reprezentacyjną karierę zakończył w tym samym roku meczem z Włochami (0:0)^[21].

Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	3 grudnia 1966	Jaffa	Izrael	0-0	towarzyski	od 46'
2.	15 czerwca 1969	Sofia	Bułgaria	1-4	el. MŚ 1970	od 77'
3.	27 sierpnia 1969	Łódź	Norwegia	6-1	towarzyski	90'
4.	7 września 1969	Chorzów	Holandia	2-1	el. MŚ 1970	90'
5.	22 lipca 1970	Szczecin	Irak	2-0	towarzyski	do 45'
6.	2 września 1970	Warszawa	Dania	5-0	towarzyski	od 46'
7.	6 września 1970	Rostock	NRD	0-5	towarzyski	90'
8.	23 września 1970	Dublin	Irlandia	2-0	towarzyski	90'
9.	14 października 1970	Chorzów	Albania	3-0	el. ME 1972	90'
10.	17 listopada 1971	Hamburg	RFN	0-0	el. ME 1972	90'
11.	5 grudnia 1971	Izmir	Turcja	0-1	el. ME 1972	90'
12.	16 kwietnia 1972	Stara Zagora	Bułgaria	1-3	el. IO 1972	od 23'
13.	7 maja 1972	Warszawa	Bułgaria	3-0	el. IO 1972	od 83'
14.	10 maja 1972	Poznań	Szwajcaria	0-0	towarzyski	do 61'
15.	30 sierpnia 1972	Ratyzbona	Ghana	4-0	IO 1972	od 46'
16.	3 września 1972	Ratyzbona	Dania	1-1	IO 1972	do 45'
17.	9 października 1974	Warszawa	Finlandia	3-0	el. ME 1976	od 74'
18.	28 maja 1975	Halle	NRD	2-1	towarzyski	od 46'
19.	24 czerwca 1975	Seattle	Stany Zjednoczone	4-0	towarzyski	90'
20.	6 lipca 1975	Montreal	Kanada	8-1	towarzyski	90'
21.	9 lipca 1975	Toronto	Kanada	4-1	towarzyski	do 45'
22.	8 października 1975	Łódź	Węgry	4-2	towarzyski	90'
23.	26 października 1975	Warszawa	Włochy	0-0	el. ME 1976	od 59'

Ruch Chorzów

• Mistrzostwo Polski: 1974, 1975
• Puchar Polski: 1975

• Złoty medal letnich igrzysk olimpijskich: 1972^[22]

• Złoty Krzyż Zasługi (1972)^[23]
• Złota Odznaka PZPN (1972)^[24]

• Strzelcy bramek dla reprezentacji Polski w piłce nożnej

• Andrzej Gowarzewski, Piotr Bratkowski, i inni: Polonia, Warszawianka, Gwardia: prawdziwa historia trzech klubów. Katowice: Wydaw. GiA, 2003, seria: Encyklopedia Piłkarska FUJI. Kolekcja Klubów; T. 7. ISBN 83-88232-06-1. OCLC 749233312. (pol.). Brak numerów stron w książce
• Paweł Czado: Asiu Joachim Marx Biografia. Kraków: SQN, 2023. ISBN 978-83-83302-80-5.
• Strona PKOl
• Stefan Grzegorczyk, Jerzy Lechowski, Mieczysław Szymkowiak: Piłka nożna 1919-1979: ludzie, drużyny, mecze. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1981, seria: Rocznik polskiego piłkarstwa ; T. 1. ISBN 83-203-0216-1. OCLC 316493176. (pol.). Brak numerów stron w książce