Jordan Morris

Pełne imię i nazwisko	Jordan Perry Morris
Data i miejsce urodzenia	26 października 1994 Seattle
Wzrost	181 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Seattle Sounders
Numer w klubie	13
Kariera juniorska
Lata Klub 2002–2012 Eastside FC 2012–2014 Seattle Sounders 2013–2015 Stanford Cardinal
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2016– Seattle Sounders 170 (57) 2021 → Swansea City (wyp.) 4 (0) W sumie: 174 (57)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2013  Stany Zjednoczone U-20 3 (0) 2015–2016  Stany Zjednoczone U-23 11 (4) 2014–  Stany Zjednoczone 52 (11) W sumie: 66 (15)
↑ Aktualne na: 25 czerwca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 25 czerwca 2023.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF złoto Stany Zjednoczone 2017 srebro Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019
Multimedia w Wikimedia Commons

Jordan Perry Morris (ur. 26 października 1994 w Seattle) – amerykański piłkarz występujący na pozycji skrzydłowego lub napastnika, reprezentant Stanów Zjednoczonych, od 2021 roku zawodnik Seattle Sounders.

Morris wychowywał się w miejscowości Mercer Island w stanie Waszyngton, w aglomeracji Seattle^[1]. Jego ojciec Dr. Michael Morris jest lekarzem (pracuje w sztabie medycznym piłkarskiego klubu Seattle Sounders FC)^[2], zaś matka pracowała jako pielęgniarka^[3]. Posiada trójkę rodzeństwa, jego starszy brat Christopher grał w piłkę nożną w uczelnianym zespole Seattle Pacific Falcons^[4]. Gdy miał dziewięć lat, zdiagnozowano mu cukrzycę typu 1^[5]. Do trzynastego roku życia równolegle do futbolu uprawiał również baseball i koszykówkę – dopiero później zdecydował się definitywnie poświęcić piłce nożnej^[6]. Uczęszczał do lokalnej Mercer Island High School^[7], a równocześnie trenował w młodzieżowej drużynie piłkarskiej Eastside FC^[8]. Jako kapitan zespołu pięciokrotnie zdobył z nim mistrzostwo stanu Waszyngton, a w 2012 roku został wybrany do drużyny High School All-American oraz otrzymał dwie nagrody dla najlepszego piłkarza szkolnych rozgrywek stanowych – Gatorade/ESPN Washington State Player of the Year oraz NSCAA Washington State Player of the Year^[9].

W 2012 roku Morris dołączył do akademii lokalnego klubu Seattle Sounders FC. Tam był wyróżniającym się piłkarzem: już w pierwszym sezonie strzelił 28 goli i otrzymał od krajowej federacji piłkarskiej nagrodę dla najlepszego piłkarza rozgrywek młodzieżowych – U-17/18 Development Academy Player of the Year^[10]. Zaraz potem zdecydował się jednak odejść z drużyny i rozpocząć studia na Uniwersytecie Stanforda w San Francisco^[11]. Karierę piłkarską kontynuował z powodzeniem w tamtejszym zespole Stanford Cardinal. Podczas trzyletniego pobytu w Kalifornii był trzykrotnie (2013, 2014, 2015) wybierany do najlepszej drużyny konferencji Pacific-12 Conference (All-Pac-12 First Team), zaś dwukrotnie (2014, 2015) do drużyny NSCAA First Team All-American. W 2014 roku wygrał z Cardinal rozgrywki Pac-12 Championship. W 2015 roku ponownie triumfował w konferencji Pac-12 (został wybrany najlepszym piłkarzem tych rozgrywek), a także pomógł swojej drużynie wygrać po raz pierwszy CAA Division I Men’s Soccer Championship. Strzelił wówczas dwa gole w finale z Clemson Tigers (4:0), zostając królem strzelców turnieju^[12]. W tym samym roku otrzymał prestiżowy MAC Hermann Trophy dla najlepszego uczelnianego piłkarza w Stanach Zjednoczonych^[9].

W kwietniu 2014 Morris podpisał krótkoterminowy kontrakt z drużyną Seattle Sounders U-23, w której barwach w przerwach między semestrami występował na czwartym poziomie rozgrywek – USL Premier Development League^[13]. W styczniu 2016 przebywał na testach w niemieckim Werderze Brema, jednak odrzucił propozycję umowy, decydując się na rozwijanie kariery w ojczyźnie^[14]. Kilka dni później podpisał profesjonalny kontrakt ze swoim macierzystym Seattle Sounders FC^[15]. Pierwszy mecz rozegrał w nim w 23 lutego 2016 z meksykańską Américą (2:2) w ramach Ligi Mistrzów CONCACAF, natomiast w Major League Soccer zadebiutował 6 marca w przegranym 0:1 spotkaniu ze Sportingiem Kansas City. Premierowego gola strzelił 16 kwietnia tego samego roku w wygranej 2:1 konfrontacji z Philadelphia Union. Od razu został kluczowym zawodnikiem Sounders, tworząc skuteczny duet napastników z Clintem Dempseyem. W sezonie 2016 zdobył z ekipą prowadzoną przez Briana Schmetzera mistrzostwo MLS (MLS Cup), a sam otrzymał nagrodę MLS Rookie of the Year, przyznawaną najlepszemu młodemu piłkarzowi w lidze^[16].

Znacznie słabszy okres na kanwie klubowej Morris zanotował w sezonie 2017, podczas którego zdobył wicemistrzostwo MLS – sam jednak zdobył zaledwie trzy gole w rozgrywkach. W lutym 2018, podczas jednego z meczów, zerwał więzadła krzyżowe w kolanie^[17].

W maju 2013 Morris został powołany przez Taba Ramosa do reprezentacji Stanów Zjednoczonych U-20 na towarzyski Turniej w Tulonie. Na francuskich boiskach rozegrał trzy z czterech możliwych meczów (z czego dwa w wyjściowym składzie), zaś jego drużyna zakończyła udział w rozgrywkach na fazie grupowej.

W maju 2015 Morris w barwach olimpijskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych U-23 po raz kolejny wziął udział w Turnieju w Tulonie. Tym razem wystąpił w czterech z pięciu spotkań (z czego w trzech w pierwszym składzie) i strzelił gola w konfrontacji z Francją (1:3). Podopieczni Andreasa Herzoga spisali się natomiast lepiej niż przed dwoma laty i zajęli trzecie miejsce w rozgrywkach. Cztery miesiące później znalazł się w składzie na północnoamerykański turniej kwalifikacyjny do Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Pełnił wówczas rolę podstawowego gracza ekipy i rozegrał wszystkie pięć meczów (cztery w pierwszym składzie), strzelając w fazie grupowej dwa gole Kanadzie (3:1) oraz jednego Panamie (4:0). Amerykanie – gospodarze eliminacji – zajęli trzecie miejsce w rozgrywkach, a wobec porażki w barażu interkontynentalnym z Kolumbią (1:1, 1:2) nie zdołali awansować na igrzyska.

W sierpniu 2014 dziewiętnastoletni Morris został powołany przez selekcjonera Jürgena Klinsmanna do seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych na mecz towarzyski z Czechami (1:0). Będąc wówczas graczem Stanford Cardinal, został pierwszym od piętnastu lat piłkarzem (poprzednim był Chris Albright) powołanym do dorosłej amerykańskiej kadry jako zawodnik drużyny uniwersyteckiej^[18]. Nie pojawił się jednak wówczas na boisku i debiut w kadrze zanotował trzy miesiące później, 18 listopada 2014 w przegranym 1:4 sparingu z Irlandią. Pierwszą bramkę w kadrze narodowej strzelił natomiast 15 kwietnia 2015 w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z Meksykiem. W lipcu 2017 znalazł się w ogłoszonym przez Bruce'a Arenę składzie na Złoty Puchar CONCACAF, podczas którego rozegrał wszystkie sześć meczów (z czego trzy w wyjściowej jedenastce). Strzelił trzy gole – dwa w fazie grupowej z Martyniką (3:1) i jednego w finale z Jamajką (2:0) – co dało mu tytuł króla strzelców rozgrywek (ex aequo z Alphonso Daviesem i Kévinem Parsemainem)^[19], znalazł się również z wybranej przez CONCACAF najlepszej jedenastce turnieju^[20]. Amerykanie – pełniący rolę gospodarza – triumfowali natomiast w rozgrywkach.

• Jordan Morris w bazie National Football Teams (ang.)
• Jordan Morris, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• J. Morris, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .