Kazimierz Piątkowski (podpułkownik)

Kazimierz Piątkowski
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1924 ; Płużne
Data śmierci	1 listopada 2007
	Przebieg służby
Lata służby	1942–1975
Siły zbrojne	Armia Czerwona; ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	216 Korpus Artylerii Przeciwlotniczej; 1 Warszawski Pułk Czołgów; 1 Warszawska Brygada Pancerna
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa pod Lenino; bitwa pod Studziankami;
	Odznaczenia

Kazimierz Piątkowski (ur. 4 marca 1924 w Płużnem, zm. 1 listopada 2007) – podpułkownik ludowego Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Rodzina Piątkowskiego pochodziła z Kresów Wschodnich^[1]. Jego ojciec był oficerem, służył w Legionach Polskich^[2] oraz w wojnie polsko-bolszewickiej^[1], natomiast matka była nauczycielką^[2]. W 1940 ojciec został aresztowany przez NKWD^[1], po czym Piątkowski wraz z matką i siostrą został wywieziony na Syberię^[2]. Po śmierci matki na dur brzuszny przebywał w domu dziecka. Pobierał edukację, pracując jednocześnie jako smarowniczy w elektrowni^[1] lub pomocnik mechanika w kołchozie^[2].

W 1942 ochotniczo zgłosił się do miejscowej komisji wojskowej. Nie zdążył dołączyć do Armii Andersa, wcielono go do 216 Korpusu Artylerii Przeciwlotniczej Armii Czerwonej. Przeszedł do Wojska Polskiego w maju 1943, gdy utworzono 1 Warszawską Dywizję Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Piątkowskiego skierowano do obozu w Sielcach – do 1 Warszawskiego Pułku Czołgów. Przeszedł trzymiesięczny kurs w szkole specjalistów wojsk pancernych w Riazaniu^[1].

Uczestniczył w bitwie pod Lenino, podczas której został ranny w nogę. Po rekonwalescencji w szpitalu dołączył do nowo utworzonej 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Brał udział m.in. w wyzwoleniu obozu koncentracyjnego w Lublinie, walkach o Warszawę i w bitwie pod Studziankami, w której został ranny w plecy. Komisja lekarska zdecydowała, że awansowany do stopnia plutonowego Piątkowski nie może już służyć jako czołgista, więc został łącznikiem swojej brygady oraz adiutantem Juliana Tokarskiego^[1].

Dalszy szlak bojowy Piątkowskiego wiódł przez Wał Pomorski, Kołobrzeg, do Gdyni i Gdańska. Brał udział w wyzwoleniu obozu Stutthof. 28 marca 1945 jako ochotnik wspólnie z żołnierzem Dębskim i łączniczką Kalinowską podjął się zadania dostarczenia ulotek do obozu z Polakami w Oksywiu. Podczas wycofywania się z obozu wpadli na miny. Ranny Piątkowski przeszedł leczenie w szpitalu w Wejherowie. Dotarł do Westerplatte, gdzie nastąpiło ślubowanie brygady. Następnie wziął udział w zwycięskiej defiladzie radzieckiego wojska w Berlinie^[1].

Po zakończeniu II wojny światowej został żołnierzem zawodowym. Skierowano go do wojskowych zakładów w Siemianowicach Śląskich, gdzie został dowódcą plutonu ochrony obiektów wojskowych i państwowych. Ukończył szkołę oficerską, a w latach 50. XX wieku trafił do Prudnika^[1]. Służbę w wojsku pełnił na różnych stanowiskach służbowych do 1975. Zakończył służbę w randze podpułkownika^[2].

Po zakończeniu służby wojskowej pozostał w Prudniku, gdzie założył rodzinę^[1]. Był jednym z założycieli Koła Miejsko-Gminnego Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego w Prudniku^[2]. Był członkiem Związku Inwalidów Wojennych Okręgu Opolskiego. Jego fotografia została wykorzystana w książce Czterej pancerni i pies autorstwa Janusza Przymanowskiego^[1].

Zmarł 1 listopada 2007. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Prudniku^[2].

Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[2]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
Krzyż Walecznych^[2]
Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi^[2]
Złoty, Srebrny i Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”^[2]
Krzyż Bitwy pod Lenino^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k AndrzejA. Dereń AndrzejA., Wśród nas są bohaterzy, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 46 (781), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 16 listopada 2005, s. 11, ISSN 1231-904X .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l StanisławS. Faber StanisławS., Ppłk Kazimierz Piątkowski (1936–2007) i mjr Zdzisław Wróbel (1931–2007), „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 46 (880), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 14 listopada 2007, s. 18, ISSN 1231-904X .

[tp2-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k AndrzejA. Dereń AndrzejA., Wśród nas są bohaterzy, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 46 (781), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 16 listopada 2005, s. 11, ISSN 1231-904X .

[tp1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l StanisławS. Faber StanisławS., Ppłk Kazimierz Piątkowski (1936–2007) i mjr Zdzisław Wróbel (1931–2007), „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 46 (880), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 14 listopada 2007, s. 18, ISSN 1231-904X .

[1]

[2]

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1924 Płużne
Data śmierci	1 listopada 2007
Przebieg służby
Lata służby	1942–1975
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	216 Korpus Artylerii Przeciwlotniczej 1 Warszawski Pułk Czołgów 1 Warszawska Brygada Pancerna
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa pod Lenino bitwa pod Studziankami
Odznaczenia