 nr rej. 385/60 oraz 74/78 z dnia 12 marca 1960 oraz 01 marca 1978 roku[1]
| |||||||||
| kościół filialny | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Adres |
Księdza Gładysza, 46-380 Dobrodzień | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Dobrodzienia  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu oleskiego  | |||||||||
Położenie na mapie gminy Dobrodzień  | |||||||||
 50°43′44,18″N 18°26′23,78″E/50,728940 18,439940
| |||||||||
Kościół św. Walentego – zabytkowa drewniana rzymskokatolicka świątynia, położona w Dobrodzieniu. Kościół należy do parafii św. Marii Magdaleny w Dobrodzieniu w dekanacie Dobrodzień diecezji opolskiej. 12 marca 1960 oraz 1 marca 1978 roku, pod numerem 365/60 oraz 74/78 kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego. Obecnie funkcjonuje jako kościół cmentarny.
Historia kościoła
[edytuj | edytuj kod]
Kościół wybudowano w 1630 roku w miejscu starszego, który został zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej. Był wielokrotnie odnawiany - szczególnie konieczna stała się renowacja po II wojnie światowej, kiedy został uszkodzony podczas ostrzału miasta przez wojska radzieckie. Dużo szczęścia miał również w 1846 roku, podczas wielkiego pożaru miasta, który strawił niemal wszystkie budynki, natomiast kościół wyszedł z niego bez szwanku[3]. Obecnie msze święte odbywają się w nim tylko podczas pogrzebów oraz 14 lutego – w dniu św. Walentego[4].
Architektura i wnętrze kościoła
[edytuj | edytuj kod]Kościół powstał na podmurówce; jest konstrukcji zrębowej (wieża konstrukcji słupowej) i orientowany. Prostokątna nawa z płaskim stropem jest szersza od trójbocznie zamkniętego prezbiterium (nakryte pozornym sklepieniem o łuku segmentowym), do którego przylega czworoboczna zakrystia. Dachy świątyni są siodłowe, kryte gontem - od strony zachodniej znajduje się wieża, nakryta baniastym, ośmiobocznym hełmem. Zewnętrzne ściany oszalowano deskami. Okna kościoła zamknięto łukiem segmentowym. Wyposażenie świątyni jest barokowe – ołtarz główny ufundował w 1644 roku Adam Wilhelm Dobrodzieński. Ołtarz główny z XVIII wieku, z obrazem olejnym przedstawiającym św. Walentego. Chór muzyczny wsparto na 2 słupach[2]. Organy zostały zbudowane w 1887 roku przez firmę Schlag & Söhne ze Świdnicy jako opus 274. Stół gry wbudowany we front cokołu szafy organowej[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2013-08-30].
- ↑ a b Kościół cmentarny św. Walentego. [dostęp 2013-08-30].
- ↑ Zabytkowy kościół drewniany p.w. św. Walentego w Dobrodzieniu. [dostęp 2013-08-30].
- ↑ Kościół św. Walentego Dobrodzień. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ Dawid Dyllong, Dobrodzień ( Kościół cmentarny św. Walentego) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2024-02-07] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Opolskie kościoły drewniane, Danuta Emmerling (red.) i inni, Opole: Śląskie Wydawnictwo Adan, 2006, ISBN 83-915371-9-6, ISBN 978-83-915371-9-0, OCLC 749504946.
