Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Oleśnicy

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	nr rej. A.855 z dnia z 27.08.1971
	kościół parafialny
	; Fasada wejściowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Oleśnica
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
kościół parafialny	Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Oleśnicy
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Historia
Data powołania	1326
Data zakończenia budowy	początek XV wieku; 1866; 1888-1889
Data poświęcenia	1897
Dane świątyni
Styl	gotyk; neogotyk
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	3
Organy; • liczba głosów; • liczba manuałów	; 14; 2
	Położenie na mapie Oleśnicy Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie powiatu staszowskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie gminy Oleśnica Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	50°26′59″N 21°03′57″E/50,449722 21,065833
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Oleśnicy – rzymskokatolicki kościół parafialny mieszczący się w mieście Oleśnica w województwie świętokrzyskim. Należy do dekanatu stopnickiego diecezji kieleckiej.

Historia

Pierwszy kościół pod wezwaniem świętego Floriana został wzniesiony z drewna. Druga świątynia pod tym samym wezwaniem została wzniesiona i konsekrowana w 1406 roku. Pamiątką po niej jest kamień fundacyjny znajdująca się obecnie w murze nawie głównej. Następny kościół w stylu gotyckim został wzniesiony dzięki staraniom kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, doradcy króla Władysława II Jagiełły. W 1563 roku budowla została przejęta przez kalwinów. W 1619 roku kościół wrócił do katolików i został odrestaurowany. Obecna świątynia została odbudowana w 1866 roku, po pożarze w 1854 roku. Następnie została rozbudowana w latach 1888 i 1889. konsekrował ją w 1897 roku biskup Tomasz Teofil Kuliński^[3]. W 1944 roku, gdy przez miejscowość biegła linia frontu wschodniego, kościół został częściowo uszkodzony. Wojska sowieckie urządziły w świątyni stajnie. Żołnierze rozpoczęli wtedy grabież wyposażenia. Po wojnie kościół został odrestaurowany dzięki staraniom księdza Marka Lejczaka^[4].

Galeria

Widok od południa i dzwonnica
Wnętrze

Przypisy

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
↑ Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2020-03-21] .
↑ Oleśnica, Wniebowzięcia NMP. Diecezja kielecka. [dostęp 2014-07-07]. (pol.).
↑ Trochę z historii Oleśnicy. Strona poświęcona parafii Oleśnica i schronisku Brata Alberta w Oleśnicy. [dostęp 2014-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-12)]. (pol.).

[1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .

[2] Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2020-03-21] .

[3] Oleśnica, Wniebowzięcia NMP. Diecezja kielecka. [dostęp 2014-07-07]. (pol.).

[4] Trochę z historii Oleśnicy. Strona poświęcona parafii Oleśnica i schronisku Brata Alberta w Oleśnicy. [dostęp 2014-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-12)]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]