Ten artykuł dotyczy piłkarza Marka Motyki. Zobacz też: Marek Motyka – lekkoatleta.

Marek Motyka

Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1958 Żywiec
Wzrost	183 cm
Pozycja	prawy obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub Soła Żywiec 1970–1976 Koszarawa Żywiec
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1978 Hutnik Kraków 1978–1989 Wisła Kraków 323 (17) 1990 SK Brann 8 (0) 1991 Hetman Zamość 1992–1993 Cracovia 46 (6) 1993–1996 Kalwarianka Kalwaria Zebrzydowska 1996–1998 Garbarz Zembrzyce 1999 Raba Dobczyce
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole  Polska U-21 1980  Polska 8 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1996 Kalwarianka Kalwaria Zebrzydowska 1996–1998 Garbarz Zembrzyce 1998–1999 Wawel Kraków 1999 Raba Dobczyce 1999 Hutnik Kraków 2000 BKS Bochnia 2000–2002 Wisła II Kraków 2002–2003 Szczakowianka Jaworzno 2003–2004 Tłoki Gorzyce 2004–2005 Polonia Warszawa 2005–2006 Górnik Zabrze 2006 Górnik Zabrze 2007 Górnik Zabrze 2008–2009 Polonia Bytom 2009 Korona Kielce 2010–2011 Kolejarz Stróże 2012–2013 Garbarnia Kraków 2015 Limanovia Limanowa 2015 Rozwój Katowice 2016 Concordia Knurów 2017 Hetman Zamość 2021–2022 LKS Śledziejowice 2023 Sparta Kazimierza Wielka
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Marek Motyka (ur. 17 kwietnia 1958 w Żywcu) – polski piłkarz i trener.

Marek Motyka rozpoczynał swoją karierę w miejscowej Sole. Zdolnego chłopca szybko pozyskała Koszarawa. W seniorskim zespole tej drużyny piłkarz zadebiutował w 1974 roku, mając szesnaście lat^[1]. W 1976 roku zawodnik trafił do Hutnika Kraków. Przejście do krakowskiego zespołu nastąpiło w niecodziennych okolicznościach. Młody, dobrze zapowiadający się piłkarz miał propozycje z kilku innych klubów, jednak tylko Hutnik zaproponował mu pomoc w leczeniu skutków ciężkiej kontuzji, którą doznał w spotkaniu z Victorią Jaworzno^[2].

Zimą 1978 roku Motyka trafił do Wisły Kraków. Zespół Białej Gwiazdy był wówczas naszpikowany gwiazdami, przez co młody obrońca, bał się, że nigdy nie zdoła wywalczyć sobie miejsca w podstawowym składzie i większość spotkań przesiedzi na ławce rezerwowych^[2]. W Wiśle Motyka zadebiutował 5 marca 1978 roku w wyjazdowym meczu z Polonią Bytom^[3]. Spotkanie zakończyło się remisem 1:1^[3]. Z meczu na mecz stawał się coraz lepszy. Każdy występ był dla niego świętem, a wszystkie rozgrywki traktował z niezwykłą powagą^[2]. W sezonie 1977/78 Motyka rozegrał 10 ligowych meczów, a wraz z drużyną został Mistrzem Polski^[4].

Motyka grał twardo, lecz czysto, kartki nie eliminowały go z rozgrywek zbyt często^[2]. Przez kilka sezonów pojawiał się na boisku w każdym meczu ligowym^[2].

W sezonie 1984/85 Wisła zajęła szesnaste miejsce i spadła do drugiej ligi. Czołowi gracze krakowskiego zespołu, w tym Motyka, otrzymali natychmiast propozycje gry w innych klubach. Zawodnik pozostał w drużynie, bo chciał przywrócić jej dawny blask^[2].

Po trzech latach, Wisła powróciła do I ligi. Motyka nadal był podporą defensywy Białej Gwiazdy. Nosił również opaskę kapitana. Pożegnalny mecz w barwach Wisły rozegrał 25 listopada 1989 roku, kiedy to wystąpił w wygranym 2:1 meczu z Zagłębiem Lubin, rozegranym w Krakowie^[2].

W 1990 roku Motyka podpisał kontrakt z SK Brann. Zawodnik rozegrał tam osiem ligowych meczów, a jego drużyna zbankrutowała. Piłkarz szybko powrócił do Polski i od razu udał się do zarządu Wisły. Działacze krakowskiej drużyny wprowadzili jednak politykę odmładzania składu i nie podpisali kontraktu z 33-letnim graczem. Następnie Motyka na krótko związał się z Hetmanem Zamość.

Wiosną 1992 roku Motyka przeszedł do innego krakowskiego zespołu - Cracovii. Pasy były wówczas pogrążone w wielkim kryzysie^[5], w klubie brakowało nawet wody^[5]. Zawodnicy trenowali na obiektach mniejszych klubów, nie płacono im przez wiele miesięcy żadnych pieniędzy^[5]. Mimo silnego zespołu, wyniki były słabe^[5] i Cracovia spadła do trzeciej ligi^[5]. Motyka krakowską drużynę opuścił latem 1993 roku.

Marek Motyka kontynuował później swoją karierę w Kalwariance Kalwarii Zebrzydowskiej, Garbarzu Zembrzyce i Rabie Dobczyce.

Marek Motyka zadebiutował w barwach narodowych 17 lutego 1980 roku w przegranym 0:1 meczu z reprezentacją Maroka. Łącznie wystąpił w ośmiu spotkaniach. Wszystkie odbyły się w 1980 roku.

l.p.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	17 lutego 1980	Marrakesz	Maroko	0-1	towarzyski	od 70'
2.	27 lutego 1980	Bagdad	Irak	1-1	towarzyski	90'
3.	29 lutego 1980	Bagdad	Irak	0-1	towarzyski	od 4'
4.	26 marca 1980	Budapeszt	Węgry	1-2	towarzyski	90'
5.	2 kwietnia 1980	Bruksela	Belgia	1-2	towarzyski	90'
6.	13 maja 1980	Frankfurt nad Menem	Niemcy	1-3	towarzyski	od 18'
7.	2 lipca 1980	Santa Cruz de la Sierra	Boliwia	1-0	towarzyski	90'
8.	19 listopada 1980	Kraków	Algieria	5-1	towarzyski	od 46'

Marek Motyka w 1993 roku podpisał kontrakt z Kalwarianką. W tej drużynie został grającym trenerem. Awansował z nią do III ligi. W 1996 roku opuścił klub i przeniósł się do Garbarza Zembrzyce, gdzie również objął posadę grającego trenera. Dwa lata później, na pół roku trafił do II-ligowego WKS Wawel. W sierpniu 1999 roku podjął pracę w V-ligowym KS Raba Dobczyce. Miesiąc później został trenerem Hutnika Kraków. Na początku stycznia został zatrudniony w BKS-ie Bochnia. Pół roku później został trenerem rezerw Wisły Kraków^[1].

1 lipca 2002 roku Marek Motyka podpisał roczny kontrakt z beniaminkiem piłkarskiej Ekstraklasy – Szczakowianką Jaworzno. Pierwszy mecz w najwyższej klasie rozgrywkowej drużyna Motyki zremisowała u siebie 1:1 z Wisłą Kraków. Po rundzie jesiennej Szczakowianka zajmowała dziesiąte miejsce w tabeli, jednak po trzech porażkach z rzędu wiosną (w tym z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski 0:5) Motyka został zwolniony. Po odejściu z Jaworzna pracował w Tłokach Gorzyce. Został zwolniony po przegranych barażach z Radomiakiem.

1 lipca 2004 roku Motyka objął posadę w Polonii Warszawa. Zarząd postawił mu cel utrzymania się w lidze. Motyka wykonał plan w 100% (Polonia zajęła wówczas dziesiąte miejsce), jednak 25 maja 2005 roku prowadzony przez niego zespół przegrał u siebie w derbach 0:5 z Legią^[6], przez co Motyka opuścił drużynę wraz z wygaśnięciem kontraktu.

10 listopada 2005 roku Marek Motyka został trenerem Górnika Zabrze. W sezonie 2005/06 pomógł śląskiej drużynie utrzymać się w lidze. Pod koniec grudnia 2006 roku Motyka został zwolniony. Na jego miejsce zatrudniono Zdzisława Podedwornego, który miał przywrócić drużynie jej dawny blask. Efekty były przeciwne do oczekiwanych i w marcu 2007 roku prezes Ryszard Szuster zadecydował o ponownym zatrudnieniu Motyki, który pozostał w Zabrzu do końca czerwca 2007 roku.

9 lipca 2008 roku został trenerem Polonii Bytom^[7]. Zastąpił Michała Probierza, który po sezonie 2007/08 objął posadę w Jagiellonii Białystok^[8]. Pomimo osiągnięcia przyzwoitych wyników, Motyka 15 marca 2009 roku został zwolniony^[9]. W ostatnim meczu pod jego wodzą Polonia przegrała derbowy mecz z Ruchem Chorzów 0:3^[10]. Motykę zastąpił ukraiński szkoleniowiec Jurij Szatałow^[10].

18 maja Marek Motyka objął posadę trenera w Koronie Kielce^[11]. Zastąpił zwolnionego kilka dni wcześniej Włodzimierza Gąsiora^[12]. Z kieleckim zespołem podpisał kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2010 roku^[13]. W pierwszym meczu pod jego wodzą Korona przegrała na wyjeździe z Zagłębiem Lubin 0:4^[14]. Sezon 2008/09 ze złocisto - krwistymi zakończył na trzecim miejscu w lidze^[15]. W wyniku decyzji Komisji ds. Nagłych PZPN, klub prowadzony przez niego awansował bezpośrednio do Ekstraklasy^[16]. 23 listopada 2009 roku, w po serii słabych wyników, Motyka został zwolniony z funkcji trenera^[17]. Jego miejsce zajął Marcin Sasal^[18]. 14 października 2010 do 4 kwietnia 2011 był trenerem Kolejarza Stróże. 21 sierpnia 2012 roku został trenerem II-ligowej Garbarni Kraków, zastępując na tym stanowisku Krzysztofa Bukalskiego^[19].

• Marek Motyka (piłkarz) w bazie 90minut.pl
• Oficjalna strona Marka Motyki. marekmotyka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)]. (Wersja zarchiwizowana przez Internet Archive)