Mięsień zginacz długi palucha (łac. musculus flexor hallucis longus) – w anatomii człowieka podłużny, pierzasty mięsień należący do warstwy głębokiej grupy tylnej mięśni goleni[1]. Rozpoczyna się na środkowej części tylnej powierzchni kości strzałkowej, błonie międzykostnej, blaszce głębokiej powięzi goleni i przegrodzie międzymięśniowej tylnej goleni. Na poziomie kostki przyśrodkowej, do tyłu od niej, brzusiec przechodzi w grube ścięgno, biegnące przez bruzdę na tylnej powierzchni kości skokowej i kierujące się ku przodowi aż do powierzchni dolnej podstawy dalszego paliczka palucha[1][2]. Krzyżując się ze ścięgnem zginacza długiego palców łączy się z nim włóknami ścięgnistymi[1].
Mięsień unaczyniony jest przez tętnicę strzałkową, a unerwiony przez nerw piszczelowy (L5, S1–2)[1]. Jego działanie polega na zginaniu palucha, zginaniu podeszwowym i odwracaniu stopy[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 903–909, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 142–144, ISBN 978-83-66548-14-5.
