| wieś | |
.jpg) Miszkowice widziane z północy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
530-560[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
596[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
58-422[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKA |
| SIMC |
0190495 |
Położenie na mapie gminy Lubawka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego  | |
 50°43′05″N 15°55′19″E/50,718056 15,921944[1]
| |
Miszkowice (przed 1945 niem. Michelsdorf b. Liebau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Lubawka.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miszkowice to duża wieś łańcuchowa leżąca pomiędzy Grzbietem Lasockim a wzgórzami Bramy Lubawskiej, wzdłuż Złotnej, na wysokości około 530–560 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1945–1954 siedziba gminy Miszkowice. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miszkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka o Miszkowicach pochodzi z 1289 roku[2]. W 1747 wieś stała się własnością Kowar, był tu wtedy młyn oraz mieszkało 33 kmieci oraz 171 zagrodników i chałupników[2]. W 1782 roku w miejscowości były 2 kościoły, młyn, papiernia, 2 bielniki oraz mieszkało 23 kmieci, 91 zagrodników i 81 chałupników[2]. W XIX wieku wieś nadal rozwijała się pomyślnie[2]. W 1845 roku było tu 188 budynków, w tym: 3 młyny, papiernia, 2 bielniki, wapiennik i 4 karczmy[2]. Działało też 46 handlarzy, a we wsi było aż 360 wozów konnych, co świadczy o rozwiniętym transporcie i przewozach[2]. W latach 1903–1905 w pobliżu wybudowano zbiornik przeciwpowodziowy Jezioro Bukowskie co przyczyniło się do rozwoju turystycznego Miszkowic[2]. Po 1945 roku charakter miejscowości nie zmienił się, w 1993 roku było tu 81 gospodarstw rolnych[2].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[5]:
- kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, z XV w., przebudowany w latach 1728-1729
- dawny kościół ewangelicki, z połowy XVIII w.
- cmentarz rzymskokatolicki, z drugiej połowy XVIII w., zmiany w połowie XIX w.
- zespół pałacowy, z drugiej połowy XVIII w.:
- pałac
- budynki gospodarcze
- obora
- stodoła
- dwie bramy wjazdowe
- dom nr 125, z 1887 r.
- zabytkowa karczma z 1774 r., obecnie dom nr 132, szachulcowy
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Niedamirów granica[6]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81135
- ↑ a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 136-139. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 797 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 59. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2020-08-22].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Chronik für Michelsdorf im Riesengebirge. Tl. 1, Breslau [Wrocław] 1919.
