| |||||||||
| drugobazowy | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Jacob Nelson Fox | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1927 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
1 grudnia 1975 | ||||||||
| Odbijał |
lewą | ||||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||||
| Debiut |
8 czerwca 1947 | ||||||||
| Ostatni występ |
24 lipca 1965 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń |
0,288 | ||||||||
| Uderzenia |
2663 | ||||||||
| RBI |
790 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame
| |||||||||
| Rok wprowadzenia |
1997 | ||||||||
| Metoda elekcji |
Veterans Committee | ||||||||
Jacob Nelson Fox (ur. 25 grudnia 1927, zm. 1 grudnia 1975) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego przez 19 sezonów w Major League Baseball.
Fox podpisał kontrakt jako wolny agent w 1944 z Philadelphia Athletics, w którym zadebiutował 8 czerwca 1947 w meczu przeciwko Cleveland Indians jako pinch hitter[1][2][3]. W październiku 1949 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Chicago White Sox[1].
W 1951 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, zaś rok później zaliczył najwięcej w American League uderzeń (192); w późniejszym okresie zwyciężał w tej klasyfikacji trzykrotnie – w 1954, 1957 i 1958 roku[2]. W sezonie 1959 przy średniej uderzeń 0,306 (3. wynik w lidze), zaliczając 191 uderzeń (2. wynik w lidze) i 34 double (2. wynik w lidze), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[4]. W tym samym roku White Sox po uzyskaniu bilansu zwycięstw i porażek 94–60 i zajęciu 1. miejsca w American League po raz pierwszy od 1919, uzyskali awans do World Series, w których przegrali z Los Angeles Dodgers 2–4[5][6]. Karierę zawodniczą zakończył w 1965 roku będąc zawodnikiem Houston Astros[2].
W późniejszym okresie był między innymi trenerem pałkarzy w Washington Senators/Texas Rangers[7]. Zmarł na chłoniaka 1 grudnia 1975 w wieku 47 lat[7]. W 1997 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[8].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| MVP American League | 1959 | [4] |
| 15× All-Star | 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958 1959¹, 1959², 1960¹, 1960², 1961¹, 1961², 1963 |
[2] |
| 3× Gold Glove Award | 1957, 1959, 1960 | [9] |
| Baseball Hall of Fame | od 1997 | [8] |
| # 2 zastrzeżony przez White Sox | 1976 | [10] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Nellie Fox Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ a b c d Nellie Fox Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ Athletics - Indians Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ a b 1959 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ Chicago White Sox Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ 1959 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ a b Nellie Fox Biography. sabr.org. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ a b Fox, Nellie. baseballhall.org. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ Rawlings Gold Glove Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
- ↑ White Sox Retired Numbers. whitesox.mlb.com. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 września 2011)]. (ang.).
