Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
płesznik czerwonkowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Pulicaria dysenterica (L.) Bernh. Syst. Verz. Erf.: 153 (1800)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Płesznik czerwonkowy (Pulicaria dysenterica (L.) Bernh.) – gatunek roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Występuje naturalnie niemal całej Europie (z wyjątkiem północnych i wschodnich krańców kontynentu), w północno-zachodniej Afryce oraz w Azji na obszarze od Bliskiego Wschodu po Nepal[4][3]. Rośnie powszechnie w basenie Morza Śródziemnego[5]. W Polsce rośnie bardzo rzadko w północnej części kraju[6]. Bywa także uprawiany[4].
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rośnie naturalnie w basenie Morza Śródziemnego w północno-zachodniej Afryce w: Maroku, Algierii i Tunezji[4][3], w południowej Europie: Portugalia, Hiszpania (także na Balearach), Francja (w tym Korsyka), Włochy (wliczając Sardynię i Sycylię), Słowenia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Serbia, Czarnogóra, Macedonia Północna, Albania, Grecja (także na Krecie i Wyspach Egejskich), Bułgaria. W zachodniej, środkowej i południowo-wschodniej Europie: Irlandia, Wielka Brytania, Dania, Belgia, Holandia, Niemcy, Szwajcaria, Austria, Czechy, Węgry, Rumunia, Polska, Słowacja, Białoruś, Ukraina, Mołdawia, południowa Rosja; w południowo-zachodniej Azji w takich krajach jak: Turcja, Cypr, Liban, Syria, Izrael, Jordania, Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Irak, Iran, Turkmenistan, Afganistan, Pakistan, Indie (w stanie Dżammu i Kaszmir) oraz Nepal[4][5]. Ponadto został naturalizowany w Chinach i Nowej Zelandii[4]. Także w Polsce uznany został za gatunek introdukowany[7]. Znany jest z rozproszonych stanowisk w północno-zachodniej części kraju[8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina zielna dorastająca do 20–60 cm wysokości[9]. Łodyga wyrasta z podziemnego kłącza[5], jest prosto wzniesiona, owłosiona, rozgałęzia się w górze[9].
- Liście
- Blaszka liściowa jest omszona i ma podłużnie lancetowaty kształt, jest mniej lub bardziej falista i odlegle ząbkowana na brzegu. Dolne liście są zwężone u nasady. Górne liście łodygowe obejmują do połowy łodygę uszkowatą nasadą[5][9]. Liście osiągają od 3 do 8 cm długości [9].
- Kwiaty
- Liczne koszyczki osiągające 1,5–3 cm średnicy[5]. Listki okrywy gęsto owłosione. Kwiaty języczkowate wyraźnie dłuższe od rurkowatych, rozpostarte[6].
- Owoce
- Niełupki o długości 1,5 mm z puchem kielichowym w postaci błoniastego rąbka oraz białych włosków[9].
- Gatunki podobne
- Jasonia tuberosa ma liście równowąsko lancetowate, zwężające się w ogonek liściowy. Występuje na górskich skalistych terenach w południowo-zachodniej Europie[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina kwitnąca od lipca do września[9][6]. Rośnie w miejscach wilgotnych, na brzegach wód i w miejscach zalewanych[5][6], na łąkach pastwiskach i przydrożach[9]. Larwy ćmy Anania crocealis żerują między innymi na płeszniku czerwonkowym[10].
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]W obrębie tego gatunku wyróżniane są dwa podgatunki[3]:
- P. dysenterica subsp. dysenterica – podgatunek nominatywny; występuje w całym zasięgu gatunku
- Pulicaria dysenterica subsp. uliginosa Nyman – występuje w południowo-wschodniej Europie oraz południowo-zachodniej i środkowej Azji
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-03-21] (ang.).
- ↑ a b c d e Pulicaria dysenterica (L.) Bernh., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2025-01-07] .
- ↑ a b c d e Taxon: Pulicaria dysenterica (L.) Bernh.. U.S. National Plant Germplasm System. [dostęp 2017-03-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g P. Schönfelder, I. Schönfelder: Guide photo de la flore de Méditerranée. Paris: Delachaux & Nestlé, 2014, s. 112. ISBN 978-2-603-02027-2. (fr.).
- ↑ a b c d Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 469. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 142, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 438, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b c d e f g Kazimierz Zarzycki , Pulicaria Gaertn., Płesznik, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 189 .
- ↑ Anania crocealis [online], UK Moths [dostęp 2020-03-15] (ang.).
- African Plant Database ID: 138889
- BioLib: 41436
- EoL: 509700
- EUNIS: 159613
- Flora of China: 200024367
- Flora of North America: 200024367
- FloraWeb: 4618
- GBIF: 3095609
- iNaturalist: 167598
- IPNI: 240526-1
- ITIS: 38321
- NCBI: 56535
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-112339
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:60445945-2
- Tela Botanica: 53964
- identyfikator Tropicos: 2701170
- USDA PLANTS: PUDY
- IRMNG: 11034995
- CoL: 4QGCK