| wieś | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Pasynki[2] |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
17-100[5] |
| Tablice rejestracyjne |
BBI |
| SIMC |
0023716[6] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego  | |
 52°48′08″N 23°18′31″E/52,802222 23,308611[1]
| |
Pasynki (biał. Пасынкi) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Bielsk Podlaski[6][7].
We wsi funkcjonuje prawosławna parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z XVI w.
Pasynki to dawna wieś królewska, która w 1795 roku położona była w starostwie bielskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego[9].
Do XVIII w. wieś należała do dóbr królewskich, potem przeszła w ręce prywatne.
Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności, przeprowadzonego w 1921 r., Pasynki były wsią liczącą 17 domów zamieszkałą przez 87 osób (47 kobiet i 40 mężczyzn). Niemal wszyscy mieszkańcy miejscowości, w liczbie 84 osób, zadeklarowali wyznanie prawosławne, pozostałe 3 osoby zgłosiły wyznanie rzymskokatolickie. Podział religijny mieszkańców Zubowa odzwierciedlał ich strukturą narodowo-etniczną, gdyż 84 mieszkańców podało białoruską przynależność narodową, a 3 polską[10].
Do 1934 i w latach 1952–1954 miejscowość była siedzibą gminy Pasynki.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- drewniana parafialna cerkiew prawosławna pod wezwaniem Narodzenia św. Jana Chrzciciela, 1891, nr rej.:A-36 z 12.01.1993
- drewniana kaplica cmentarna pod wezwaniem św. Anny, XVIII, nr rej.:A-35 z 10.05.1977[11].
Urodzeni w Pasynkach
[edytuj | edytuj kod]- Jarosław Kostycewicz – białoruski działacz społeczny, popularyzator oświaty białoruskiej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- G. Sosna, D. Fionik, Pasynki i okolice, Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Bielsk Podlaski - Ryboły - Białystok 2001, ISBN 83-915029-2-9
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 98251
- ↑ Wykaz sołectw i sołtysów w gminie Bielsk Podlaski. Urząd Gminy Bielsk Podlaski. [dostęp 2013-11-27].
- ↑ Wieś Pasynki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-07], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 905 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 17: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 35 (26).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Pasynki (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 433.
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady leśne | |
| Integralne. części wsi |
|
