Pułk Jazdy Wołyńskiej – pułk jazdy polskiej doby powstania listopadowego, sformowany w maju 1831.

Pułk otrzymał 1 krzyż kawalerski, 1 złoty, 6 srebrnych, oprócz przyznanych przez dowódcę korpusu gen. Samuela Różyckiego.

• ppłk Augustyn Brzeżański (od 28 grudnia 1830; od 19 sierpnia 1831 w stopniu płk.)
• kpt. Karol Różycki (od 20 czerwca w stopniu mjr; od 12 sierpnia w stopniu płk.)

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki^[1]:

• Bitwa pod Cudnowem 1831,
• Mołoczki (27 maja 1831),
• Kilikijów(30 maja 1831),
• Tyszyca (2 czerwca 1831),
• Uchanie (10 czerwca 1831),
• Tarłów (1 sierpnia 1831)
• Wola Pawłowska (3 sierpnia 1831),
• Zemborzyn, Opatów (6 sierpnia 1831),
• Ożarów (8 sierpnia 1831),
• Bitwa pod Iłżą (9 sierpnia 1831),
• Przytyk (11 sierpnia 1831),
• Odrowąż (14 i 17 sierpnia 1831),
• Ciepielów (8 września),
• Lucyma (9 września),
• Chotcza (10 września 1831)
• Wierzbica (21 września 1831).

• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
• Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815–1830. Poznań: Kurpisz (reprint), 2003. Brak numerów stron w książce